หลังจากกินข้าวเสร็จ ก็พาเธอนั่งรถเก๋งยาวดูหรูหรา โดยมีคนขับเป็นชาวญี่ปุ่นเป็นคนของโรงแรม ส่วนด้านข้างคนขับคือนพพล ที่นั่งเพื่อคุ้มครองนฤดล และโรซารี่ และมีรถเก๋งสีดำอีกคันขับตามหลัง ซึ่งรถสองคันนี้เป็นของโรงแรม และโรงแรมแห่งนี้มีหุ้นของเขาอยู่สี่สิบเก้าเปอร์เซ็นต์ โดยร่วมหุ้นกับเพื่อนชาวญี่ปุ่น
รถได้ขับมาถึงโรงแรมในตัวเมืองของโอซาก้า ใช้ระยะเวลาสามชั่วโมงกว่าๆ ทำให้โรซารี่หลับเป็นตายข้างๆ นฤดลมองมาที่เธอด้วยรอยยิ้ม เห็นว่าเธอนอนหลับสบายจึงไม่อยากจะปลุก เขาจึงอุ้มเธอลงจากรถ และอุ้มเธอเดินเข้าไปยังโรงแรม วายุกดเปิดลิฟต์รอ นฤดลจึงก้าวเดินเข้าไป
นฤดลก้าวเดินเข้ามาในห้องมองหญิงสาวที่ลืมตาขึ้นช้าๆ มองใบหน้าของเขาด้วยความงัวเงียที่ตื่นไม่เต็มตา
“ตื่นแล้วเหรอ” เขาเอ่ยถามด้วยรอยยิ้ม
“หนักไหม” เธอเอ่ยถามด้วยรอยยิ้ม
“ไม่หนัก” เขาเอ่ยบอกเช่นนี้แล้วปล่อยเธอลงบนพื้นห้อง
โรซารี่มองไปโดยรอบห้องของ
