รถลิโมฯ สีดำคันหรูจอดสนิทที่หน้าตึกอะพาร์ตเมนต์ที่ตั้งของบ้านตระกูลจาง หญิงสาวกำลังจะลงจากรถแต่ถูกคว้าท่อนแขนเอาไว้เสียก่อน รวิสรามองหน้าคนที่จับแขนเธอเป็นคำถาม เขาจึงบอกเธอด้วยสีหน้าเฉยชาแต่ดวงตาเต็มไปด้วยการบังคับว่า
“ฉันให้เวลาเธอสิบนาที เมื่อถึงเวลาแล้วเธอต้องเดินกลับมาหาฉันที่นี่ เข้าใจไหม”
“ค่ะ”
หญิงสาวพยักหน้าตอบรับ ไม่กล้าขัดใจเพราะกลัวชายหนุ่มจะเปลี่ยนใจ เธอมีเวลาสิบนาทีก็ยังดีกว่าไม่ได้รับโอกาสนั้นเลย
“หวังว่าเธอจะไม่ผิดสัญญา” เขาย้ำเสียงเข้มเป็นเชิงข่มขู่ “เธอน่าจะรู้ดีว่าชีวิตไม่ได้เป็นของเธอคนเดียวอีกต่อไป”
หญิงสาวมองท่อนแขนตนเองที่ถูกเขาบีบแน่นแล้วเงยหน้าขึ้นสบตากับเขา เธอพยักหน้ารับช้าๆ ก่อนจะรับปากในข้อเสนอของชายหนุ่ม
“ฉันจะไม่หนีค่ะ ฉันสัญญา”
รวิสราเดินตรงไปยังลิฟต์ชั้นห้าอย่างคุ้นเคย กดกริ่งรอไม่นานก็มีคนมาเปิดประตูให้เธอ แล้วหญิงสาวก็แทบจะเซล้มลงไปกองกับพื้นเมื่อร
