รวิสราทรุดนั่งลงบนเก้าอี้ข้างๆ ผู้เป็นป้าด้วยสภาพเหงื่อโทรมใบหน้า พลางสะบัดมือไปมาเพราะความเมื่อยจากการยกอาหารเสิร์ฟและวิ่งวุ่นเช็ดโต๊ะติดๆ กันอยู่สามชั่วโมง
ป้าของเธอเปิดร้านอาหาร โดยขายทั้งอาหารไทยและอาหารจีน ร้านเปิดตั้งแต่เช้าแล้ว แต่ป้าเธอจะเข้ามาดูแลร้านตั้งแต่ก่อนเปิดซึ่งก็คือหกโมงเช้าแต่ก็มีเข้าสายบ้างเป็นบางวันอย่างเช่นวันนี้ที่เข้าตอนแปดโมงเช้า ป้าของเธอก็จะปล่อยให้แม่ครัวและลูกจ้างดูแลกันไป เพราะแม่ครัวที่มีตำแหน่งเป็นรองผู้จัดการร้านกลายๆ นั้น สามารถดูแลร้านได้เป็นอย่างดี ร้านนี้เป็นร้านไม่ใหญ่มาก โดยรวมแล้วมีลูกจ้างในร้านราวๆ หกคนรวมทั้งป้าของเธอด้วย โดยมีแม่ครัวสอง เด็กเสิร์ฟสามซึ่งผลัดกันทั้งเสิร์ฟ ล้างจาน ทำความสะอาดร้านและป้าเธอที่เป็นผู้จัดการ ร้านนี้จะมีลูกค้าเยอะเป็นช่วงๆ เท่านั้น จึงไม่ได้ต้องการพนักงานจำนวนมาก แต่ในช่วงวันหยุดลูกค้าจะเยอะเป็นพิเศษและเยอะตลอดทั้งวัน ซ
