ร้องไห้สะอื้นเหมือนเด็ก เพราะรักมากเลยกลัวเธอจะเหนื่อยที่ต้องมาดูแลคนป่วยแบบเขา
“พลอยเห็นว่าลุงอยากกินต้มจืดหมูเด้งใส่ตำลึง พลอยก็เลยออกไปซื้อมาให้ค่ะ วันนี้พลอยยุ่งทั้งวัน เลยไม่ได้ทำกับข้าว แต่ร้านนี้อร่อยมากนะคะ ลุงเมฆรีบกินเถอะค่ะ กำลังร้อน” ประโยคของเด็กสาวทำให้เมฆที่กำลังร้องไห้ชะงัก
“เธอกลับมาอีกทำไม”
“ลุงเมฆไม่อยากเห็นหน้าพลอย พลอยก็เลยไปให้พ้นหน้าค่ะ แต่ที่นี่บ้านพลอย และที่นี่มีผู้ชายที่พลอยรักสุดหัวใจอยู่ พลอยจะไปจากที่นี่ได้ยังไงคะ พลอยรู้ว่าลุงเมฆรักพลอยมาก ถึงได้แกล้งไล่พลอย พูดให้พลอยเสียใจ แต่พลอยไม่ถือสาหรอกนะคะที่ลุงเมฆพูดจาไม่ดี พลอยจะถือว่าลุงเมฆป่วยเลยหงุดหงิด”
“นี่เธอ” เมฆครางออกมา
“พลอยรักลุงเมฆ พลอยเป็นคนรักใครรักจริง เหมือนกับที่ลุงเมฆเองก็รักพลอยจริงๆ” เธอเคยอ่านสมุดบันทึกของเขา จึงได้รู้เหตุผลว่าทำไมเขาถึงแต่งงานกับแม่ของเธอ ทั้ง ๆ ที่ไม่ได้รัก และไม่เคยมีอะ
