Chapter twenty seven
STEVE’S POV’S
Umuwi muna kami ni papa sa bahay, galing pa siya sa kulungan kaya gusto rin niyang makita ang mga kapatid ko.
Naiwan ang isa kong kapatid sa ospital, kailangan din magpahinga muna ni papa dahil alam ko naman nastress siya sa selda lalo pa at hindi niya alam kung saan kami kukuha ng pera na maipyapyansa sa kanya.
Niyakap agad siya ng mga kapatid ko, wala namang kamalay mala yang mga ito sa mga nangyayari basta ang mahalaga sa kanila ay nakita na nila ulit si papa.
Bumili ako ng masarap na ulam dahil may hawak pa naman akong pera.
“ Anak, mag usap tayo.”
Inaya ako ni papa na pumunta sa kwarto nila ni mama. “ Bakit pa?’
“ Sabihin mo sa akin kung paano ka nagkaroon ng pera na pinangpyansa sa akin.” Seryosong tanong niya.
Ayoko magsinungaling sa kanil
