“อากรขา จัมอะไรอยู่ค่ะ” เด็กหญิงปานดาวที่ปีนขึ้นมานั่งอยู่บนตักของชวกรมองหน้าคุณคุณอาฉุดหล่อของเธอ
“อาทำรายงานอยู่ครับปานดาวคนฉวย ไปนั่งเล่นตรงนี้ก่อนนะคะ” เขาต้องรับหน้าที่เป็นพี่เลี้ยงจำเป็นเพราะสองคู่รักแห่งปีของโรงพยาบาลหนีไปสวีทกับสองคน จนต้องไปรับหลานแล้วก็พามานั่งรออยู่ที่โรงพยาบาล
“ยายงานคืออาไยเหยอคะ” เด็กสาวช่างสงสัยถามเจื้อยแจ้ว จนคนเป็นอาอย่างชวกรรู้สึกหลงรักเป็นอย่างมาก
ตั้งแต่มันโยนตำแหน่งหัวหน้าให้ เขาก็เหมือนเครื่องจักรเดินได้ไปแล้ว ทำงานแทบจะถวายหัว เข้าใจมันแล้วว่าเมื่อก่อนนั้นมันเหนื่อยขนาดไหน
“อากรขา...”
“ขาปานดาว” เขาขานรับหลานสาวโดยสายตายังจับจ้องที่หน้าจอ
“อากรมีแฟนหยือยังคะ”
“ยังเลยคะ”
“ปานดาวมีแฟนแย้วค่ะ” เด็กน้อยว่าเสียงหวานทำเอาคนเป็นอาหันขวับ
“มีแฟนแล้ว ที่ไหนเมื่อไหร่ แล้วมันทำอะไรหนูหรือเปล่า” คนที่หวงหลานสาวละจากงานตรงหน้าซักประวัติแฟนของปานดาว
