ครืน~ ครืน~
"ว่าไงครับ" น้ำเสียงนุ่มสุขุมถาม ยามเบอร์โทรศัพท์ของโมนิก้าแจ้งเตือน
"ฉันอยากออกไปซื้อของ"
"คุณจะซื้ออะไร?" เขาถามแปลกใจ
"พวกของใช้ผู้หญิงน่ะ แต่ไม่มีเงิน..."
"อ้อ...คุณเปิดแอพของผมสแกนได้เลย รหัสxxxคงไม่ยากหรอกใช่ไหม" ขณะนั้นพยาบาลสาวด้านข้างต่างหันมอง ทำให้หมอตรีรีบหนีจากโซนเคาน์เตอร์ ไปยืนคุยข้างหน้าต่างชั้นผู้ป่วยแทน
"เอ่อ...ขอบใจนะ ไว้คืนทีหลังแล้วกัน" ปลายสายมีน้ำเสียงเกรงใจ
"ครับ รีบกลับด้วย"
"อืม" พอสิ้นสัญญาณสนทนาตัดไป เขาเพิ่งได้สติว่าทำไมต้องดูแลเธอดีถึงเพียงนั้น แม้ว่าเมื่อเช้าเดลต้าก็ไม่ให้รายละเอียดอะไรมากมาย นอกจากจะจัดตารางทำงานให้ใหม่ เพื่อมีเวลารักษาเธอโดยเฉพาะ
"ตรี! ตรีมาตรวจที่ชั้นนี้เหรอ?" หมอขนมเอ่ยถามเรียก รีบวิ่งมาคุยกับเพื่อนชาย
"ใช่ พอดีมีเคสเราส่งขึ้นมา"
"งั้นเจอก็ดีเลย พอจะว่างไหมคืนพรุ่งนี้ มีงานเลี้ยงรวมรุ่นน่ะ" เธอแอบปลื้มเพื
