หญิงสาวร้องไห้ออกมาอย่างอดไม่ได้ ทำไมบรรดาผู้ชายถึงชอบทำอะไรที่ไม่ให้เกียรติผู้หญิงเช่นนี้ได้ คนที่ทำงานเสิร์ฟดูไร้ศักดิ์ศรีมากขนาดนี้เชียวน่ะเหรอ ลูกค้าคือพระเจ้าแล้วเธอล่ะไม่ใช่คนหรือไงกัน ไร้ซึ่งหัวใจและไม่มีความรู้สึกเลยหรืออย่างไรนะ เธอจะใช้ชีวิตไปได้อีกนานแค่ไหนกัน โลกกว้างใบนี้ทำไมถึงโหดร้ายกับผู้หญิงตัวเล็ก ๆ อย่างเธอนักล่ะ
รามิลเดินตามหลังหญิงสาวออกมาเพื่อจะพูดคุยตักเตือนกับสิ่งที่เกิดขึ้น แต่เมื่อเห็นว่าช่อฟ้ากำลังนั่งร้องไห้ปล่อยโฮเสียงดังอยู่ เขาก็ไม่อยากจะซ้ำเติมอะไรเธอเลย ร่างสูงเดินเข้าไปใกล้ และหยุดยืนอยู่ตรงหน้าเธออีกครั้ง
"จะเสียใจอะไรขนาดนั้นล่ะ"
หญิงสาวแหงนใบหน้าขึ้นมองคนที่ได้ชื่อว่าเจ้านาย ดวงตายังเอ่อล้นไปด้วยหยาดน้ำใสไหลอาบแก้ม
"คุณรามิลจะไล่ช่อออกเหรอคะ ช่อไปก็ได้ ช่อก็ไม่ได้อยากอยู่หรอกถ้ามันจะเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นทุกวัน"
"เธอดูไม่มีความสุขกับชีวิตเลยนะ เป็นอะ
