เวลาหกโมงเย็นของวันเดียวกัน สองสามีภรรยาเดินทางไปที่สถานีขนส่ง เพื่อส่งช่อฟ้าขึ้นรถทัวร์กลับไปยังนครพนมอีกครั้ง ซื้อตั๋วกันเสร็จเรียบร้อย ทั้งสองก็ยังคงนั่งรอที่ชานชาลาเป็นเพื่อนกับช่อฟ้า จวบจนกระทั่งส่งเธอขึ้นไปนั่งบนรถทัวร์เป็นที่เรียบร้อยแล้ว คนทั้งคู่จึงโบกมือลาและแยกย้ายกลับไปยังรถของตน
"อ้าวไอ้นนท์ มารอนานแล้วเหรอวะ?"
เมื่อกลับมาถึงบ้านรถของรัชชานนท์ก็จอดรออยู่ที่หน้าบ้านก่อนแล้ว ทำให้ทั้งกานดาและกันตพงศ์รู้สึกแปลกใจอยู่มาก ไม่คิดว่าอีกคนจะมาที่นี่ ทั้งที่พยายามติดต่อหาทั้งวันแล้วแต่กลับไม่มีเสียงสัญญาณตอบรับกลับมาเลยสักนิด
"สวัสดีครับพี่ พากันไปไหนมาเนี่ย ผมมารอได้ครึ่งชั่วโมงแล้วโทรไปพี่ก็ไม่รับสายผมเลย"
"เข้าบ้านกันก่อนสิวะ"
ทั้งสามคนเดินเข้าไปภายในบ้านพร้อมกันอีกครั้ง รัชชานนท์นั่งบนโซฟาห้องรับแขกพร้อมกับเจ้าของบ้านทั้งสอง
"ช่อเขาเป็นยังไงบ้างครับพี่วันนี้ ผมกดกริ่งเรียกตั้
