Chapter 21
Nandito kami sa isang coffee shop sa tapat ng school, dito kasi ako pinapunta ni Mel pagkatapos ng klase namin. Pero kahit na kanina pa kami magkasama ay hindi naman ako palakibo. Hindi pa rin mawala sa isip ko yung nangyari kanina, I saw the determination in his face nang pigilan n’ya akong lumabas ng room, I knew that he wanted to talk to me pero ayoko. Buti na lang talaga at dumating yung kaibigan n’ya kaya nakatakas ako.
"Steph?" mahinang tawag sa akin ni Mel habang parang litong lito na sa nangyayari sa akin. "Uy Steph?"
"Bakit ganun Mel?" I murmured sadly at napakunot ang noo nya.
"Ang alin?"
"Nakakapanghina…"
"Ha? Bakit, pagod ka ba?"
"Hindi." I said at napabuntong hininga. Bakit ba ang hirap mag-open up tungkol sa nararamdaman ko?
"Stephie
