ขวัญเดินกลับเข้าห้องนอนของตัวเอง เธออาบน้ำเปลี่ยนเป็นชุดนอนและเดินออกจากห้อง ประตูห้องดีแลนถูกผลักเปิดอีกครั้ง เคนหลับไปแล้ว เมื่อเธอเดินเข้าไปใกล้มากขึ้น “กลับมาแล้ว” ดีแลนเอ่ยเสียงเบาเมื่อเห็นขวัญ “สักพักแล้วค่ะ” ขวัญพูดพร้อมกับขึ้นเตียงระหว่างเขากับลูกน้อย เธอเห็นขวดนมที่หมดแล้วของลูก แสดงว่าที่คุณฟงตื่นเพราะลูกหิวและเมื่อได้กินนมเคนก็หลับไป “คุณฟงนอนต่อเถอะค่ะขวัญดูเคนเองค่ะ” ดีแลนพยักหน้าพร้อมโอบกอดร่างบางของขวัญไว้ในอ้อมแขนและหลับไปอีกครั้ง ขวัญถูกดีแลนโอบกอดอยู่ด้านหลัง และเธอก็โอบกอดลูกน้อยไว้ในอ้อมแขนไว้ และทั้งสามก็เข้าสู่นิทราไป ขวัญเองก็เพลียเช่นกันจึงไม่ต้องใช้เวลาข่มตาหลับเลย นานแล้วที่พวกเขาทั้งสามไม่ได้นอนกันแบบนี้ “แค้นนี้ของเราสองคนกำลังจะถูกชำระอีกไม่นาน” อิสระมองใบหน้าของภรรยาจากภาพในมือ ดวงตาแดงก่ำ “ใช่ค่ะ เราสองคนรักกันมากค่ะ” เสียงของขวัญก้องอยู่ในหัวของเขา “ข