" เจ็บไม่จำ ยอมให้กระทำซ้ำๆ "

1393 Words

"พี่ยังรักเพลงอยู่ใช่ไหม 😢... "................. "พี่วิน เพลงถามว่าพี่ยังรักเพลงอยู่ใช่ไหม...ตอบเพลงหน่อย..ใช่หรือเปล่า "ฉันทายาให้แล้ว....ที่เหลือเธอจัดการตัวเองแล้วกัน อนาวินลุกขึ้นกำลังจะหันหลังเดินออกจากห้อง...แต่ก็ต้องชะงักฝีเท้าลงเพราะคำพูดของเพลงขวัญ... "พี่จะหลอกตัวเองไปถึงไหน...จะใจร้ายกับเพลงไปถึงเมื่อไหร่....รักก็บอกว่ารัก....ถ้าไม่รักก็อย่ามาวุ่นวายกับเพลงอีก..เพราะที่พี่ทำอยู่มันทำให้เพลงคิดไปไกล... "ฉันไม่เคยรักเธอ..เพลงขวัญ...และฉันจะพูดเป็นครั้งสุดท้าย ต่อให้เธอจะถามฉันกี่ร้อยกี่พันครั้ง คำตอบของฉันก็ยังเหมือนเดิม "แล้วที่พี่มาทำเหมือนกับว่าเป็นห่วงเพลง หึงเพลง หวงเพลงกับผู้ชายทุกคนคืออะไร..ทำแบบนั้นทำไม.... "ที่ฉันทำไปไม่ใช่เพราะรักหรือหึงหวงเธอหรอกนะเพลงขวัญ ฉันทำเพราะอยากให้ปานสนใจฉัน...เลยดึงเธอเข้ามาเป็นเครื่องมือเท่านั้น อย่าเข้าใจอะไรผิดๆว่าฉันทำไปเพราะรักเพราะหึงหวงเธอ..เพราะความจริงมันไม่ใช่ "ที่ทำทุกอย่างก็เพราะปานงั้นเหรอ 😢 "ใช่... "แล้วทำไมพี่ไม่ไปเอากับปาน...มาลงกับเพลงทำไม 😢 "ถ้าปานยอมฉันง่ายๆแบบเธอ ฉันคงไม่ต้องฝืนใจมากินของเน่าๆแบบเธอหรอก ...หึ..นี่เธออย่าบอกนะว่าเธอคิดว่าฉันรักเธอจริงๆ..เธอนี่มันใจง่ายมากกว่าที่ฉันคิดอีกนะ หลอกนิดหลอกหน่อยก็หลงเชื่อฉันจนหมดใจ โง่ยิ่งกว่าอะไร.. "😢 ทำไมพี่ถึงใจร้ายขนาดนี้...เพราะอยากเห็นเพลงเจ็บ อยากให้ทรมานแบบนั้นใช่ไหมที่พี่ต้องการ "ถ้าต้องการแบบนั้น...พี่ก็ควรจะดีใจได้แล้วนะคะ..เพราะตอนนี้เพลงเจ็บ...เจ็บทั้งกายและใจ...เจ็บกับทุกสิ่งที่พี่ทำ 😭 เพลงรักพี่ด้วยใจจริง...แต่พี่คิดกับเพลงแค่เอาไว้เป็นของเล่น ใช้ระบายตัณหาของพี่เท่านั้นเหรอคะ...😭...เพียงเพราะเพลงเกิดเป็นลูกของคนที่พี่เกลียด พี่ก็เลยเกลียดเพลงอย่างนั้นใช่ไหม.. "ใช่..ฉันเกลียดเธอ ขยะแขยงเธอทุกครั้ง...เธอรู้ไหมว่าที่ฉันเอาเธอแต่ละครั้ง ฉันคิดว่าเธอเป็นผู้หญิงคนอื่นๆที่ฉันเคยเอา...ร่างกายของเธอมีไว้รองรับอารมณ์ของฉันเท่านั้น ไม่ได้มีความสำคัญอย่างอื่นเลยสักนิด "😭😭😭 อึก..อึก... "นับจากนี้และต่อๆไป ถ้าเธอกับแม่ของเธอยังยืนยันที่จะอยู่ในบ้านของฉัน อยู่ในชีวิตของพ่อฉัน เธอจะไม่ได้เจ็บอยู่แค่นี้แน่ ถ้าไม่อยากเจ็บมากไปกว่านี้ก็ควรจะพาตัวเองออกไปจากครอบครัวฉันได้แล้ว....หาที่เกาะใหม่..ที่ไม่ใช่พ่อของฉัน "อึกๆๆ 😭 ... เพลงขวัญนั่งสะอื้นไม่พูดไม่จาอะไรออกมา ก้มหน้ามองมือของตัวเอง ไม่โต้เถียงอะไรเขาเลยสักนิด จนอนาวินเดินออกจากห้องไปเธอก็ฟุบหน้าลงเตียง แล้วร้องไห้อย่างหนักออกมา @ชายหาด 21.00 น. "นึกยังไงถึงชวนพี่มาดื่มดึกขนาดนี้ : ปืน "เพลงรู้สึกเครียดๆนิดหน่อยค่ะ เลยอยากจะผ่อนคล้ายบ้าง มานั่งโง่ๆริมทะเลดูหน่อย เผื่อมันจะรู้สึกดีขึ้น 😐 รบกวนพี่ปืนหรือเปล่าคะ "ไม่เลย...พี่ดีใจซะอีก..ดีใจมากที่เพลงนึกถึงพี่ : ปืน "คงจะมีแต่พี่ปืนคนเดียว ที่อยากอยู่กับเพลง "แล้วเพลงล่ะอยากอยู่กับพี่หรือเปล่า : ปืน "อยากอยู่สิคะ พี่ปืนเป็นคนเดียวที่ดีกับเพลง จริงใจกับเพลง ไม่หลอกเพลงเหมือนคนอื่น : เพลงขวัญพูดเบาๆออกมา น้ำตาเริ่มคลอเบ้า แต่ก็ต้องพยายามอดกลั้น หยิบเบียร์ขึ้นมาดื่ม แล้วมองตรงไปที่ทะเล "ดูเพลงเครียดๆนะ แววตาดูเศร้ามากกว่าทุกวัน มีเรื่องอะไรอยากจะระบายให้พี่ฟังไหม : ปืน "เปล่าค่ะ..เพลงแค่ท้อกับชีวิตนิดหน่อย... "พี่ร้องเพลงให้ฟังไหม : ปืน "เอาสิคะ...นั่งรับลม ฟังเพลงเบาๆ คงรู้สึกดีไม่น้อย 😊 ปืนหยิบกีต้าร์ที่ถือติดตัวมาด้วย ขึ้นมาดีด ก่อนจะร้องเพลงช้าๆ เบาๆ ให้เพลงขวัญฟัง คนตัวเล็กที่ยิ่งฟัง..อารมณ์ยิ่งพุ่ง..หวนคิดแต่เรื่องของอนาวิน.. เธอหยิบเบียร์ขึ้นมาดื่มเบียร์หมดไปหลายกระป๋อง จนในที่สุดก็อิงหัวพิงไหล่ของปืน แล้วเผลอหลับไป "ถ้าคนที่เพลงรักเป็นพี่..ก็คงจะดีกว่านี้...ทำไมต้องเป็นมัน..ทั้งที่มันทำร้ายเพลงมากขนาดนั้น ปืนเอามือขึ้นมากอดประคองตัวของเพลงขวัญเอาไว้ ก่อนจะพูดระบายความในใจของตนเองออกมา มือหนาลูบหัวคนตัวเล็กเบาๆ สายตาคมจ้องมองใบหน้าหวานไม่ลดละ ใบหน้าสวยที่นอนหลับไม่ได้สติ ริมฝีปากเล็กอวบอิ่มสีชมพูระเรื้อ..ยิ่งมองยิ่งน่าหลงไหล เขาค่อยๆก้มลงจะจูบเพลงขวัญ แต่พอนึกขึ้นได้ว่าไม่ควรเอาเปรียบผู้หญิง โดยเฉพาะเวลาหลับ เขาก็โน้มใบหน้ากลับมาแล้วหันมาจูบที่หน้าผากของเธอแทน ด้านอนาวินที่เห็นเหตุการณ์ทั้งหมด มองดูสองคนนั่งดื่มกันริมทะเล ต่อมความหึงหวงเริ่มทำงาน เขากัดกรามไว้แน่น ก่อนจะเดินออกจากห้องพัก ตรงมาที่ริมชายหาดทันที ปืนที่เห็นว่ามันดึกมากแล้ว คนตัวเล็กก็หลับจนปลุกไม่ตื่น ประจวบกับความเมาแอลกอฮอล์ที่ดื่มเข้าไป ทำให้เธอหลับจนไม่รู้สึกตัว ปืนอุ้มเพลงขวัญขึ้นในท่าเจ้าสาว กะว่าจะพาเธอไปส่งที่ห้องพัก แล้วค่อยกลับไปห้องของตัวเอง แต่.. "มึงจะอุ้มเพลงขวัญไปไหน ? "น้องเพลงดื่มเบียร์ไปหลายกระป๋อง สงสัยจะเมาแล้วหลับ ปลุกเท่าไหร่ก็ไม่ตื่น กูจะพาน้องกลับไปนอนที่ห้องพัก : ปืนตอบอนาวิน ก่อนจะเดินผ่านหน้าเขา เป็นอนาวินที่พูดขึ้น "ส่งเพลงมาให้กู...กูจะพาเธอกลับเอง "ทำไมกูต้องทำตามที่มึงบอก มึงมีสิทธิ์อะไร : ปืน "มึงรู้แล้วใช่ไหม..เรื่องระหว่างกูกับเพลงขวัญ มึงถึงได้มีท่าทีเปลี่ยนไปแบบนั้น "มึงพูดเรื่องนี้ก็ดีเหมือนกัน กูก็อยากถามมึงให้ชัดเจน ว่ามึงกับน้องเพลงเป็นอะไรกัน : ปืน "มึงแน่ใจเหรอว่าถ้ากูบอกออกไป แล้วมึงจะรับได้ "หึ..... กูไม่ได้โง่ที่จะดูมึงไม่ออก : ปืน "เพลงขวัญเป็นของๆกู..มึงไม่มีสิทธิ์มายุ่ง "ของๆมึง...หึ...ของแบบไหนกัน ในเมื่อมึงเองก็คบอยู่กับน้องกู : ปืน "แล้วมึงจะมายุ่งอะไรด้วย มึงก็รู้ว่าที่กูคบกับน้องมึงเพราะอะไร กูไม่ได้คิดอะไรกับปาน..นอกจากความเป็นพี่น้อง "แต่น้องกูคิดกับมึงมากกว่านั้น หรือมึงจะบอกว่ามึงไม่รู้ : ปืน "..….......... "กูจะไม่ยุ่งเรื่องของมึงเลยไอ้วิน..ถ้าคนที่มึงกำลังทำร้ายอยู่ ไม่ใช่คนที่กูรัก : ปืน "หึ...มึงยอมรับแล้วเหรอ..ว่ามึงรักเพลงขวัญ "กูชัดเจนมาตลอด มีแต่มึงที่ยังไม่ยอมรับหัวใจตัวเอง... "อย่ามารู้ดี..มึงไม่ใช่กู..อย่ามาพูดในสิ่งที่มันเป็นไปไม่ได้ กูไม่ได้รักเพลงขวัญ ทุกอย่างที่ทำเพราะกูอยากให้เธอออกไปจากชีวิตของกูกับพ่อ ไม่มีอะไรมากไปกว่านั้น "หึ..งั้นมึงก็หลีกไป..ไม่ต้องมาทวงสิทธิ์ความเป็นเจ้าของ กูจะพาน้องไปนอน ไม่ทำอะไรแบบที่มึงคิดหรอก กูไม่ได้เลวเหมือนมึง : ปืน "แต่กู... "ถ้าบอกว่าไม่ได้รัก..มึงก็อย่ามาขัดขว้าง.. หลีกไป ! : ปืนอุ้มเพลงขวัญผ่านหน้าอนาวินไป อนาวินได้แต่ยืนมอง ทำอะไรไม่ได้...อยากจะเดินเข้าไปแย่งมาจากมือของปืน แต่ก็ต้องหยุดความคิดนั้น ปล่อยให้ปืนอุ้มเพลงขวัญไปส่งที่ห้อง ส่วนตัวเองเดินตามหลังปืนไม่ห่าง

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more