" คำถามที่พึ่งจะได้คำตอบ "

1480 Words

@บ้านอนาวิน อนาวินขับรถมาจอดที่หน้าบ้าน ก่อนจะวิ่งลงจากรถอย่างรีบร้อน..ทันทีที่เข้ามาถึงภายในตังบ้าน..เจอเข้ากับแม่บ้าน..เขารีบถามหาเพลงขวัญทันที "ป้าแมว..เพลงอยู่ไหนครับ "คุณเพลงเหรอคะ...วันนี้ป้ายังไม่เห็นเลยนะคะ แต่เมื่อสองวันก่อนเห็นกลับมาเอาของ แล้วยังพูดแปลกๆอีก ก่อนจะออกไปยังมากอดป้า ดูท่าเหมือนจะร้องไห้ด้วย ตาบวมไปหมด : ป้าแมวแม่บ้าน "ไม่กลับบ้าน ? "ค่ะ..ยังไม่เห็นเลยค่ะ ป้านึกว่าไปค้างบ้านเพื่อนซะอีก น่าจะไปนานเลยนะคะ เมื่อเช้าป้าเข้าไปทำความสะอาด ข้าวของเครื่องใช้หายไปหมด : ป้าแมว "อะไรนะ ! อนาวินรีบวิ่งขึ้นบนชั้นสองของบ้าน ก่อนจะตรงไปที่ห้องนอนของเพลงขวัญ เมื่อเปิดประตูเข้าไปก็ต้องชะงัก ภายในห้องที่เคยมีข้าวของวางไว้เต็มไปหมด ตอนนี้กลับว่างเปล่า สิ่งของเครื่องใช้ที่เหลืออยู่ ถูกจัดวางไว้อย่างเป็นระเบียบ เขาสอดส่องสายตามองไปทั่วทั้งห้อง ก่อนจะหยุดนิ่งอยู่ที่ดระดาษโน๊ตหนึ่งแผ่น "ถึงพี่วิน.....เพลงไม่รู้ว่าพี่จะมีโอกาสได้เห็นกระดาษแผ่นนี้ไหม แต่เพลงอยากบอกว่าคำถามที่พี่เคยถาม ว่าคนแบบไหนที่เพลงจะไม่สามารถให้อภัยได้ ตอนนี้เพลงรู้แล้วนะคะ...คนๆนั้นก็คือคนโง่แบบเพลง...ความผิดพลาดครั้งใหญ่ในชีวิต คือการหลงไปรักคนใจร้ายแบบพี่ อยากให้เพลงออกไปจากชีวิต เพลงก็จะทำให้ แต่ในส่วนของแม่ เพลงไม่กล้าล่วงล้ำ ขอให้แม่ตัดสินใจเอง แต่ตัวของเพลงยอมถอยออกมาตามที่พี่ต้องการแล้ว ขอให้ทุกอย่างมันจบเพียงเท่านี้ เพลงจะไม่กลับมารบกวนหัวใจพี่อีก...ขอโทษที่เข้ามาในชีวิตของพี่นะคะ........ ~~ เพลงขวัญ ~~ อนาวินอ่านโน๊ตจนจบ ก่อนจะทรุดตัวลงนั่งที่ปลายเตียง ใบหน้าคมไร้ความรู้สึก บอกไม่ถูกเลยว่าควรจะดีใจหรือเสียใจกันแน่ เมื่อตอนนี้สิ่งที่เขาพยายามทำมาทั้งหมด กำลังจะจบลงด้วยดี "ไปได้ก็ดี..จะได้ไม่ต้องมีอะไรติดค้างกันอีก อนาวินพูดพรึมพรำออกมาอย่างคนเลื่อนลอย ในหัวของเขาพยายามคิดว่ามันดีแล้วที่เธอไป แม้ความรู้สึกมันจะสวนทาง แต่เขาก็ยังหลอกตัวเอง ว่าเขาไม่ได้รู้สึกอะไรกับเธอเลยสักนิด @ 2 เดือนต่อมา ~ มหาลัย อนาวินนั่งอยู่ในห้องชมรม ใบหน้าดูซูบผอมลงอย่างเห็นได้ชัด หลายเดือนมานี้เขากินไม่ได้นอนไม่หลับ สมองทำงานอย่างหนัก จนทำให้ร่างกายทรุดโทรมลง ไม่รู้ด้วยสาเหตุอะไร คนที่นั่งทำหน้าอย่างกับคนไร้วิญญาณ ไม่พูดไม่จากับใคร จนเพื่อนผิดสังเกต "ไอ้วินมันเป็นอะไรว่ะ ดูทำหน้าอย่างกับคนอกหัก : โซ่ "มึงถามกู แล้วกูจะถามใคร กูก็สงสัยเหมือนมึงนั่นแหละ : บาส "ดูมันทำหน้า..ใครจะกล้าถาม เกิดมันหักคอกูขึ้นมาจะทำยังไง : โซ่ "งั้นก็นั่งเงียบๆ ไม่ต้องไปยุ่งกับมัน : บาส สักพักปานก็เดินเข้ามา แล้วมุ่งตรงไปหาอนาวิน "พี่วิน..ขอคุยด้วยหน่อย : ปาน "........... "มีอะไรทำไมดูเครียดจัง : โซ่ "จะให้พูดตรงนี้ หรือจะออกไปคุยกันดีดี : ปาน "พวกมึงออกไปก่อน..กูขอคุยกับปานสองคน : วิน "เออๆ..พวกกูไปรอหน้าห้องชมรมนะ : บาส @บรรยากาศภายในห้อง "มีอะไร "เพลงหายไป ติดต่อไม่ได้ พี่เอาเพลงไปไว้ไหน : ปาน "ไม่รู้....ไม่ได้เอาไป "จะไม่รู้ได้ไง...วันนั้นเพลงบอกจะไปคุยกับพี่เรื่องท้อง แล้วเพลงก็หายไปเลย พี่ทำอะไรเพลง : ปานมองหน้าอนาวินอย่างต้องการคำตอบ "เธอรู้ ? "ใช่..แล้วก็รู้ทุกอย่างที่พี่ทำกับเพลงแล้วด้วย...พี่มันคนใจร้าย ปีศาจในคาบคนชัดๆ : ปาน "เกิดอะไรขึ้น..ทำไมเพลงถึงหายไป...บอกมาเดี๋ยวนี้นะ : ปาน "วันที่เพลงมาบอกพี่เรื่องลูก..พี่คิดว่าเพลงโกหก..เลยประชดเพลงออกไป...เกิดอุบัติเหตุ...เพลงตกบันได พี่พาไปส่งโรงพยาบาล แล้วก็ไม่ได้เจอเธออีก "อะไรนะ ! แล้วพี่ก็เฉย ไม่ทุกข์ไม่ร้อนอะไรเลยเนี้ยนะ...เมียกับลูกหายไปทั้งคน : ปาน "เพลงแท้งแล้ว.. "พี่วิน ! ทำไม เพราะอะไร หรือเพราะพี่ พี่ใช่ไหมที่ทำให้เพลงแท้ง : ปาน "......... "พี่มันเลวโคตร...ปานรู้แล้วว่าทำไมเพลงถึงไม่อยากบอกพี่เรื่องลูก เพราะพี่ไม่ยอมรับใช่ไหม ทำไมพี่เลวแบบนี้ว่ะ : ปาน "หมายความว่าไง : ปืนเดินเข้ามาได้ยินทุกอย่าง "พี่ปืน : ปาน "ที่พูดเมื่อกี้หมายความว่าอะไรปาน เพลงท้องกับไอ้วิน ? : ปืน "ถ้าไม่ใช่พี่วินแล้วจะเป็นใคร.....ก็มีแต่พี่วินที่เพลงมันนอนด้วย : ปานพูดออกมาอย่างเหลืออด สายตาจ้องมองอย่างโกรธเคือง "ไอ้วิน...มึง ! ผลั้ว !!!!! 👊 "ตุบ..!! ปืนรัวมัดใส่อนาวินไม่ยั้ง ปานที่เห็นเหตุการณ์แต่ก็ไม่ยอมห้าม เจ็บบ้างก็ดี สมน้ำหน้า... "เห้ย..!..เกิดอะไรขึ้น มึงต่อยมันทำไมว่ะไอ้ปืน : บาสกับโซ่รีบเข้ามาห้าม ดึงตัวปืนออกจากอนาวิน "มึงมันเลว....ไอ้วิน...กล้าทำแต่ไม่กล้ารับ ผู้หญิงตัวเล็กๆคนเดียว มึงปล่อยให้ไปอยู่ตามลำพังได้ยังไง : ปืนพูดออกมาอย่างเหลืออด สายตาคมจ้องมองอนาวินด้วยความโกรธจัด "ถ้ามึงไม่รัก มึงก็ห้ามยุ่งกับเพลงอีก กูจะดูแลเอง ที่ผ่านมากูยอมนิ่งเพราะเห็นว่าเพลงรักมึง แต่ในเมื่อมึงไม่เคยแคร์เธอเลย กูก็จะไม่ยอมอีกต่อไป : ปืน "ไปปาน...ไปตามหาเพลง : ปืนคว้ามือน้องสาวก่อนจะเดินออกจากห้องไป "เกิดอะไรขึ้นว่ะไอ้วิน : บาสเอ่ยถามออกไป เมื่อเห็นว่าอนาวินทรุดเข่าลงนั่งกับพื้น มือหน้ากุมขมับตัวเองเอาไว้..แววตาเศร้าหมองเหม่อลอย ใบหน้าตรึงเครียด "ไอ้บาส ตอนนี้กูไม่รู้ว่ากูควรจะคิดยังไง ควรทำอะไร กูควรรู้สึกแบบไหน เหมือนกับว่ากูไม่มีความสุข กูเจ็บ เจ็บตรงนี้ตลอดเวลา 😢 : อนาวินทุบเข้าไปที่อกข้างซ้ายของตัวเอง "มึงเล่าให้พวกกูฟังก่อน ว่ามันเกิดอะไรขึ้น ไอ้ปืนมันถึงเข้ามาต่อยมึงแบบนั้น : โซ่ อนาวินเล่าทุกอย่างให้เพื่อนทั้งสองฟัง ตอนนี้ความรู้สึกเขามันสับสนปนกันไปหมด ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตัวเองควรทำอะไร "ไอ้เชี้ยวิน...มึงนี่มัน......กูไม่รู้จะด่ามึงยังไง ป่านนี่น้องเพลงจะเป็นยังไงบ้างก็ไม่รู้ : บาส "กูถามมึงจริงๆเถอะ....มึงรู้สึกยังไงกับน้อง : โซ่ "กูไม่รู้ กูคิดว่ากูไม่ได้ชอบเธอ "หึ...มึงไม่ได้ชอบหรอกไอ้วิน..แต่มึงรักเขา...รักมาก..มึงแค่กำลังหลอกตัวเอง เพราะมึงตั้งแง่แต่แรกแล้ว ว่าเขาคือคนที่มึงเกลียด : โซ่ "กูว่าแล้ว...มึงดูแปลกๆ ดูหึง ดูหวงน้องจนออกนอกหน้า ที่แท้มึงก็แอบกินเขา แถมยังมีลูกด้วยกันอีก : บาส "ดูจากดาวอังคารยังรู้เลย....มึงต้องโง่ขนาดไหนว่ะ..ถึงไม่รู้ใจตัวเอง : บาส "มันรู้...แต่มันไม่ยอมรับไง : โซ่ "ขืนมึงยังปากแข็งแบบนี้ต่อไป ตัวมึงเองนั่นแหละที่จะเสียใจ ผู้หญิงถ้าได้ลองตัดใจ ร้อยทั้งร้อย ไม่มีวันกลับมายืนในจุดที่เคยเจ็บหรอก : โซ่ "....กูคิดว่าต่างคนต่างไปมันอาจจะเป็นทางเลือกที่ดีที่สุด "แล้วเป็นไง...มึงอยู่ได้ ? ... สบายใจไหม .... กูเห็นมึงนั่งเหม่อลอยอย่างกับคนไม่มีชีวิตจิตใจ ถามจริงเหอะ...มึงคิดถึงเขาไหม อยากเห็นหน้า อยากได้ยินเสียงเขาหรือเปล่า หรือเขาไม่มีผลต่อความรู้สึกของมึงเลย : โซ่ "กู.......... "อ้ำอึ้งแบบนี้ แปลว่าที่กูพูดมา มึงเป็นทุกอย่าง... กูอยากจะด่ามึงจริงๆเลยไอ้วิน ปากมึงอ่ะ..จะแข็งไปไหน : บาส "ตามใจมึงแล้วกัน อยากอยู่แบบนี้ก็อยู่ไป กูเอาใจช่วยไอ้ปืนดีกว่า..ขอให้มันตามหาน้องเพลงจนเจอ ขอให้สองคนนั้นรักกัน แล้วลืมคนเลวๆแบบนี้ด้วยเถิด ! สาธุ : บาสพูดออกมาอย่างประชดประชัน ไม่คิดเลยว่าเพื่อนของเขาจะปากแข็ง ดื้อกับหัวใจตัวเองขนาดนี้

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more