เพียงรักเงียบไปสักพัก เป็นจังหวะเดียวกับที่กิตติธรโทรมาหาเธอพอดี หญิงสาวหัวเราะชอบใจก่อนกดรับสาย
“คุยได้ไง”
“ก็อยู่ข้างนอกไง”
“เจ้อะ”
“นอนแล้ว”
“อือ แล้วทำไมไม่นอน”
“ก็อยากคุยด้วย ทำไม คุยด้วยไม่ได้?”
“ก็ไม่ได้ว่าอะไรหนิ”
ทั้งกิตติธรและเพียงรักคุยกันอยู่ราวครึ่งชั่วโมง เป็นช่วงเวลาที่เต็มไปด้วยเสียงหัวเราะและการพูดคุยเหมือนคนรักกันทั่วไป หญิงสาวอบอุ่นหัวใจจนไม่อยากให้เวลานี้หมดลง
“แป๊บ”
“อือ”
“ไอจังมา”
“มันจะพูดไหมเนี่ย”
“ไม่ยุ่ง”
“งั้นก็โอเค”
“ลงมาห้องน้ำอีกรอบดิ”
“ขี้เกียจ”
“เข้ามาละ”
“จังกลับไปแล้วเหรอ”
“อือ”
เพียงรักวางสายแล้ววางโทรศัพท์ไว้บนที่นอน ก่อนจะเดินลงไปข้างล่างท่ามกลางความเงียบ เธอดูจนแน่ใจว่าไม่มีใคร จึงค่อยๆเดินไปเข้าห้องน้ำ
เมื่อหญิงสาวเข้าไปในห้องน้ำกิตติธรก็เป็นคนปิดล็อกประตูด้วยความเบามือ แทบไม่มีเสียงด้วยซ้ำ หากเป็นเพียงรักปิดก็คงมีเสียงไปแล้ว
“ไม
