“วันนี้คุณไม่ไปส่งลูกที่โรงเรียนเหรอ?” อนาคินเอ่ยถามเมื่อเห็นว่าหญิงสาวที่มาดูแลเขาไม่ไปส่งลูกสาวที่โรงเรียนเหมือนทุกวันและไม่เห็นเด็กหญิงตัวน้อยๆ มาด้วยเช่นทุกครั้ง
“วันนี้วันเสาร์ โรงเรียนหยุดค่ะ” หญิงสาวตอบเรียบๆ อนาคินพยักหน้ารับรู้
“เดี๋ยวตาเข้าไปในไร่ก่อนนะคิน อยากได้อะไรบอกหนูครีมได้เลยนะ” ผู้เป็นตาบอกกับหลานชาย
“ครับ”
“แล้วนี่ลูกของคุณไปไหน?”
“อยู่กับป้าสายในครัวค่ะ..คุณคินอยากได้อะไรอีกมั้ยคะ?” หญิงสาวตอบพร้อมกับถามออกไปด้วยน้ำเสียงเรียบๆ
“คุณอยู่ที่นี่มานานหรือยัง?” ชายหนุ่มไม่ตอบคำถามหญิงสาวแต่เป็นฝ่ายถามเธอแทน
“เกือบสี่ปีได้ค่ะ”
“แล้วสามีของคุณอยู่ที่ไหน?” ชายหนุ่มยังคงถามเธอไม่หยุด แต่คำถามนี้กลับแทงใจดำเธอเสียนี่กระไร
“ตายไปแล้วค่ะ” หญิงสาวถอนหายใจออกมาเบาๆ ก่อนจะพูดออกมาด้วยน้ำเสียงห้วนๆ
ทันใดนั้นอนาคินรู้สึกปวดศีรษะขึ้นมา ภาพหลายภาพทับซ้อนกันขึ้นมาจนชายห
