“ม่าย...”
“ทำไมล่ะ”
“เพราะว่า...ฉัน...มีคนที่...ชอบแล้ว”
วฤทธิ์ยอมรับว่าเขาอึ้งไปพักใหญ่เมื่อได้ยินสิ่งที่เธอบอก ก่อนที่ความรู้สึกน้อยใจ หงุดหงิดใจจะหลั่งไหลเข้ามาในหัวใจของหนุ่มโสดที่มั่นใจในตัวเองมาตลอดว่ามีสาวๆ วิ่งเข้าหาเขามากมายจนขี้เกียจจะนับ แต่กับเธอคนนี้...เขากลับเป็นฝ่ายวิ่งตามเธอเสียเอง
นี่เขาคงไม่ได้...
“ฤทธิ์”
เสียงเรียกชื่อเขาทำให้ชายหนุ่มก้มลงมองหน้าคนที่มองเขาด้วยแววตาหยาดเยิ้ม
“อะ...อะไร”
ให้ตายสิ ยัยบ้านี่ทำไมต้องมองเขาแบบนี้ด้วยวะ
“จูบ...”
“หือ? นี่เธอ...บอกให้ฉันจูบเธอเหรอกุ้ง”
“จูบหน่อย...ฤทธิ์...จูบ...อื้อ...”
ไม่ต้องรอให้เธออ้อนเขาเป็นครั้งที่สาม ริมฝีปากของเขาก็ทาบลงบนปากอิ่มแล้วเขาก็จูบเธออย่างช้าๆ เมื่อมั่นใจว่าเธอไม่ได้ต่อต้าน จูบแผ่วเบาก็ค่อยๆ หนักแน่นและเร่าร้อนมากขึ้นทุกขณะ
ร่างเล็กถูกเขาโอบอุ้มขึ้นมาจากพื้นที่เย็นเฉียบก่อนที่เขาจะพาเธอมุ่งหน้าไป
