ฟ้าคราม...
"ผัวคิดถึงเมียจังเลยครับ^^" มันคือคำพูดสุดเลี่ยนที่ผมเอ่ยมันออกมาต่อหน้าข้าวสวย ยอมรับเลยว่ามันดูขัดๆกับบุคลิคผู้ชายคลูๆแบบผมเป็นอันมาก
"????" สวยทำหน้าอึ้งปนงงเมื่อผมพูดคำพูดนั้นออกไปคำพูดที่ผมไม่คิดว่าผมจะต้องพูดกับใครยิ่งกับคนตรงหน้าผมไม่เคยคิดว่าจะต้องพูดคำนี้แต่ในตอนนี้เวลานี้ผมต้องพูด
"ใครผัวใครเมียพูดให้ดีๆนะคะ" สวยกระซิบตอบผมกลับมา
"ก็สวยไงครับคือเมียส่วนพี่คือผัว"
"เสียใจค่ะผัวของสวยคือแดนนี่ไม่ใช่พี่" พูดจบประโยคข้าวสวยก็สะบัดหน้าเดินหนีผมไปพร้อมกับลากแขนไอ้แดนนี่ไปด้วย ผมจะตามไปก็ไม่รู้ว่าถ้าตามไปแล้วจะต้องทำยังไงต่อและตอนนี้สายตาของทุกคนกำลังจับจ้องมาที่ผมเหมือนทุกคนกำลังลุ้นว่าผมจะทำยังไงกับเหตุการณ์ตรงหน้าตอนนี้เพราะทุกคนรู้ว่าผมต้องการที่จะง้อข้าวสวยแต่ก็ดันมาเจอข้าวสวยเซอร์ไพรส์โดยการพาแฟนใหม่กลับมาด้วย
"แม่ฝากมาบอกว่าจะรีบทำอะไรก็รีบทำเข้าใจไหมพี่ชายก่อนที
