วันต่อมา
อริสาก็จอดรถไว้ที่เดิม พร้อมกับมองไปที่รถที่จอดข้างเธอ ซึ่งไม่ต้องบอกก็รู้ว่าเป็นรถใคร แต่แปลกที่วันนี้ไม่เห็นเจ้าของ ก็ดีเหมือนกันไม่ต้องมาวุ่นวายกับเธออีก คิดได้แบบนั้นก็เดินอ้อมเข้าร้านไป
"ไอริส" แล้วเสียงหล่อที่เธอคุ้นเคยก็ดังขึ้น
"..."
"ทำไมวันนี้มาช้าจัง"
"ฉันจะมาตอนไหน เกี่ยวอะไรกับคุณคะ"
"เดี๋ยวก่อนสิ" เมื่อเห็นว่าเธอกำลังจะเดินไป เขาก็ดึงแขนเธอไว้ก่อน
"คุณมีอะไร"
"วันนี้พี่ตื่นตั้งแต่เช้า เลยตั้งใจทำอาหารมาให้กิน" เขาก็พูดพร้อมกับยื่นปิ่นโตสีชมพูหวาน อันที่เธอเคยเตรียมไว้ให้เขาไปทำงาน ในตอนนั้น...
"..." เธอก็จ้องมองปิ่นโตใบนั้น ด้วยความรู้สึกที่เจ็บปวด
["พี่คีย์คะ เอาชูชิไปกินที่ทำงานนะริสทำไว้ให้" เธอก็พูดพร้อมกับยิ้มออกมาด้วยความสดใส ปิ่นโตสีชมพูหวานลายน่ารัก พร้อมกับข้าวปั้นน่าตาน่าทาน ที่เธอตั้งใจตื่นมาทำตั้งแต่เช้ามืด
"ไม่เป็นไรเธอเก็บไว้กินเถอะ พี่ไม่อย
