หลังจากตำรวจกลับไป อรุณวดีก็เข้ามาเยี่ยมเธอด้วยสีหน้าท่าทางที่รู้สึกผิด พร้อมกล่าวคำขอโทษ
“ฉันแค่อยากให้แกสบาย”
“แล้วเป็นไง ฉันสบายมั้ย”
“ฉันขอโทษ”
“พอเหอะ”
“แล้วแกไม่เห็นหน้าคนร้ายจริงเหรอ”
“ไม่เห็น ฉันรอดมาได้ก็บุญแล้ว”
“แล้วแกจะเอาไงต่อ จะกลับเมืองไทยเลยมั้ย”
“ไม่ ฉันจะไปเที่ยวต่อ ว่าแต่ทำไมไม่เห็นข่าวเรื่องพ่อผัวแกถูกฆ่าตายเลยล่ะ”
“เอริกเขาปิดข่าว เขาต้องการให้ตำรวจสืบเรื่องนี้เงียบๆ เขารู้ว่าแกถูกพ่อเขา...เอ่อ...ล่วงเกิน เขาจะให้เงินค่าทำขวัญแกด้วยนะเดือน”
“เงินค่าปิดปากน่ะสิ ไม่อยากให้คนรู้เรื่องเลว ๆของพ่อตัวเอง แล้วเขารู้มั้ยว่าแกล่อฉันให้พ่อเขา...”
“ฉันขอโทษ แกอย่าบอกเอริกนะว่าฉันทำแบบนั้น ไม่อย่างนั้นเขาไม่ให้อภัยฉันแน่ ฉันผิดไปแล้วนะแก”
“ฉันไม่บอกหรอก เดี๋ยวชีวิตรักแกมีปัญหา เอาเป็นว่า เราจบปัญหานี้กันแค่นี้พอ ฉันไม่อยากวุ่นวายอีกแล้ว บอก เอริกด้วยว่าฉันขอบคุณมากส
