“เปล่าหรอก เด็กที่ไหนไม่รู้ ขอไปเที่ยวเอง” เขาช่วยเธอถือของมาเก็บเอาไว้ เสื้อผ้าสวยๆ ถูกแขวนเข้าตู้อย่างเรียบร้อย พันศักดิ์เป็นคนทำอะไรเร็วและเรียบร้อยเสมอ
มื้อเย็นวันนั้นมีคนมาที่บ้านอีกหลายคน เป็นเด็กหนุ่มในหมู่บ้านที่มาช่วยจัดงานให้ รวมถึงพวกผู้หญิงที่มาช่วยทำกับข้าวเลี้ยงแขก เธอถูกสาลี่พาไปขัดสีฉวีวรรณและแต่งตัว จริงๆ เจ็ดวันก่อนแต่งงานเธอต้องขัดตัวทุกวันแต่ พันศักดิ์พาหนีไปเที่ยวในเมืองเลยไม่ได้ทำเช่นนั้น
“ผิวของเอ็งน่ะดีอยู่แล้ว ขัดนิดขัดหน่อยก็ขาวผ่องเป็นยองใย” สาลี่เอ่ยชมพลางยิ้มเอ็นดู
เด็กสาวได้ยินเสียงว่าที่เจ้าบ่าวกำลังสั่งเด็กหนุ่มในหมู่บ้านทำโน่นทำนี่จนเพลินหู ในขณะที่ฟังสาลี่พูดไปด้วย
“ไปเที่ยวงานลอยกระทงสนุกไหม”
“สนุกจ้ะ ลุงศักดิ์พาไปพักโรงแรมใหญ่มาก เตียงนี่นุ่มเด้งเลยจ้ะน้าสาลี่” คนพูดเล่าอย่างตื่นเต้น
“พี่ศักดิ์น่ะไม่เคยทำแบบนี้กับผู้หญิงคนไหนมาก่อนเลยนะ” สาลี่พู
