รักร้อนวิศวะ(ตัว)ร้าย

น้องคาปูชิโน่

"แม่ นุ้ยโอนเบี้ยไปแล้วนะ ตอเช้าพาพ่อไปหาหมอใช่หม้าย" (แม่ หนูโอนไปให้แล้วค่ะ พรุ่งนี้พาพ่อไปหาหมอใช่มั้ย)

มทิรากดโทรศัพท์โทรหาคนเป็นแม่ทันที หลังจากที่กดยืนยันการโอนเงินให้ที่บ้าน

"เบี้ยข้าวแล้ว"(เงินเข้าแล้ว) เธอได้ยินเสียงข้อความเข้ามา พร้อมกับแจ้งเตือนจำนวนเงินก็รู้ทันทีว่าคนโอนมาก็คือลูกสาวที่ไปเรียนที่กรุงเทพ ทั้งเธอและแม่ต่างก็ถามไถ่สารทุกข์สุขดิบกันพอหอมปากหอมคอ ก่อนจะวิดีโอเปิดหน้าคุยกับพ่อนั่งบนวิลแชร์ ส่งยิ้มมาให้เธออย่างพยายาม แต่เนื่องจากร่างกายด้านซ้ายอ่อนแรงจากการที่พ่อเธอเส้นเลือดในสมองแตก ได้แค่นี้ก็ถือว่าดีมากแล้ว

"คิดถึงพ่อกับแม่นะ"//"พ่อกับแม่ก็คิดถึงนุ้ย"

ทั้งที่คนเป็นแม่กดวางสายไปนานแล้ว แต่มทิราก็ยังนั่งเหม่ออยู่ที่หน้าคอมพิวเตอร์ตรงนั้น เธอเคยเป็นลูกคุณหนูที่ใช้เงินโดยที่ไม่รู้คุณค่าของมันมาก่อน ไม่เคยรู้ว่าแต่ละบาทที่พ่อแม่หามาให้ ส่งเธอเรียนมันยากลำบากแค่ไหน บ้านเธออยู่ทางใต้ พ่อเป็นเจ้าของบ่อกุ้งขนาดใหญ่หลายสิบบ่อ มีกำไรหมุนเวียนมากมายในแต่ละเดือน ไหนจะธุรกิจขายอาหารกุ้งอีก เรียกว่ามีลูกน้องเกือบร้อยคนในตอนนั้น

แต่แล้วก็มาประสบปัญหา กุ้งน็อคทั้งบ่อพร้อมๆ กัน ไหนจะธุรกิจขายอาหารสัตว์ที่โดนลูกน้องและซัพพลายเออร์ในตอนนั้นรวมหัวกันโกงโกง พ่อพยายามจะพยุงธุรกิจสุดฤทธิ์ แต่สุดท้ายก็เรียกได้ว่าหมดเนื้อประดาตัว แต่เหตุการณ์ที่เลวร้ายสุดคือ พ่อเธอเครียดจนถึงขั้นเส้นเลือดในสมองแตก เด็กสาวที่เรียนอยู่ในปีสองตอนนั้นต้องมารับรู้ข่าวร้ายของที่บ้านพร้อมๆกัน เธอแทบล้มทั้งยืน มหาลัยที่เธอเรียนค่อนข้างมีชื่อเสียง การมาอยู่ในกรุงเทพ ในหอพักขนาดใหญ่ รวมทั้งเงินที่พ่อต้องไปหาหมอทุกเดือน มันเป็นจำนวนเงินที่ค่อนข้างมาก เธอพยายามจะหาวิธรีทางออกทุกทาง ไม่ว่าจะเป็นการขอยื่นทุนการศึกษา การทำงานพาร์ตไทม์หลังเลิกเรียน รับทำรายงาน ทุกวิธีที่จะหาเงินมาใช้จ่าย รวมทั้งส่งไปซับพอร์ตครอบครัว แต่ชีวิตมันก็ไม่ได้ง่ายขนาดนั้น เมื่ออาการพ่อมีแนวโน้มว่าจะแย่ลง ต้องหาเงินที่มากกว่าเดิม เพื่อที่จะรักษาชีวิตพ่อเธอไว้

มทิราจึงได้เข้าสู่วงการที่เรียกว่า Only fan การโชว์สัดส่วนเรือนร่าง เพื่อเรียกเงินสนับสนุนจากสมาชิก แม้จะพยายามบอกตัวเองรอบที่ร้อย ว่าเธอไม่ได้ทำอะไรที่ผิดขนาดนั้น เธอไม่ได้ค้ายาเสพติด ไม่ได้ฆ่าคนตาย แค่ให้ความบันเทิงกับคนที่ 'พอใจจะจ่าย' แต่เธอก็มีลิมิต คือจะไม่เปิดในส่วนที่คิดว่าล่อแหลมหรือสุ่มเสี่ยงมากเกินไป

'ชุดเหล่านี้' จึงเป็นหนึ่งในอุปกรณ์การทำงานของเธอ เมื่อเหลือบไปมองดูชุดที่อยู่ในถุงกระดาษ คนตัวเล็กก็ต้องถอนหายใจรอบที่ร้อย ได้แต่หวังว่า เขาคนนั้นจะไม่ได้พบได้เจอกันอีก เธอไม่อยากให้ใครล่วงรู้ด้านมืดที่เธอแอบซ่อนเอาไว้ จริงอยู่ แม้มันจะเป็น'งาน' ประเภทหนึ่ง แต่ไม่ใช่งานที่ทุกคนในสังคมจะรับได้และชื่นชอบกับมัน หลายครั้งที่เธออยากจะหยุด แต่คิดถึงหน้าของพ่อและแม่แล้ว เธอก็ต้องทำมันต่อไป ได้แต่ภาวนาให้ความลับนี้อยู่กับตัวเธอตลอดไป จนกว่าที่เธอจะเรียนจบ แล้วหางานดีๆแบบที่คนในสังคมยอมรับทำ เพื่อเลี้ยงดูตัวเองและพ่อแม่ต่อไปได้

คิดถึงแววตาของผู้ชายคนนั้น 'เงิน' ใช่มั้ย ภาควิศวะโยธา ใครบ้างจะไม่รู้จัก เพียงแต่ไม่เคยพูดคุย ไม่เคยเจอหน้าใกล้ๆขนาดนั้น เขาดูน่ากลัวยังไงไม่รู้สำหรับเธอ แค่คิดถึงแววตาคมเข้มนั้น ขนท้ายทอยก็ลุกชันขึ้นมาอย่างประหลาด

มทิราพยายามจะสะลัดความขุ่มมัวออกจากก้นบึ้งในจิตใจ ก่อนจะสูดลมหายใจลึกๆ แล้วหยิบ'ชุดพยาบาลสาว'สีขาว มาสวมใส่ เรียกผู้สนับสนุนในค่ำคืนนี้ เธอพยายามจะเซฟตัวเองให้ได้มากที่สุด โชคดีที่เป็นคนซ่อนรูปได้อย่างแนบเนียน หุ่นในฝันของเธอ กับชีวิตจริง เลยไม่มีใครแยกออก หญิงสาวถอดแว่นตาหนาเตอะของเธอออก ก่อนจะค่อยๆบรรจงแต่งหน้า แม้ว่าเดี๋ยวจะต้องใส่หน้ากากทับ แต่ก็ต้องให้ดูดีไปทั้งเนื้อทั้งตัว ร่างเล็กน้ำตารื้น มือสั่นทุกครั้งที่จะเริ่มงาน แต่เธอก็ควบคุมตัวเองได้ และเริ่มกดที่หน้าจอโทรศัพท์ ก่อนจะส่งเสียงสดใส ยิ้ม ร่อน ยั่ว ให้กับผู้ชายกลัดมันทุกคนที่เข้ามาดูเธอในค่ำคืนนี้

"หู้ววววว น้องคาปูไลฟ์แล้วโว้ย เห้ย วันนี้เซอร์ไพรส์สัส น้องมาด้วยชุดพยาบาลเซ็กซี่ชะมัด" คำว่าชุดพยาบาลของมัน ทำเอาคนที่ไม่เคยสนใจมาก่อนอย่างเงิน ถึงกับวางแก้วเหล้าพร้อมทั้งแย่งโทรศัพท์ที่อยู่ในมือบลูมาพิจารณา

"ไอ้เงิน เอามาโว้ย กูจ่ายค่าสมาชิกตั้งแพง กูต้องได้ดูสดก่อนใคร" แม้เพื่อนจะโวยวายเสียงดัง แต่ใบหน้าหล่อร้ายยังไม่มีท่าทีว่าจะคืน เขาพิจารณาหญิงสาวที่อยู่ในชุดพยาบาลสุดเซ็กซี่ มองดูร่างขาวนวลเนียน ใบหน้าเรียวเล็ก หุ่นขยี้ใจ อย่างตั้งใจ

"อะไรนะคะ จะให้น้องคาปูเรียกชื่อพี่บอลเหรอค่ะ ได้อยู่แล้วค่ะ แต่อย่าลืมโดเนทให้น้องคาปูด้วยนะคะ" เสียงหวานใสแต่ผ่านการดัดไมค์เล็กน้อย เพื่อไม่ให้รู้เสียงที่แม้จริงได้

"ขอให้เขารวบผมได้มั้ยว่ะ กูอยากดูคอ"

"ห๊ะ! มึงพูดอีกทีสิไอ้เงิน มึงอยากให้น้องคาปูทำอะไร" เซฟหันมาถามอย่างงๆ คนอื่นเขาขอดูนม ดูกลีบ แต่ไอ้นี้ขอดูคอ

"เออ มึงพิมพ์ไปเลย ขอดูคอหน่อย กูโดเนทให้ หมื่นนึงเลย" มันจริงจังเว้ย บลูมองเงินอย่างงงๆ แต่ก็ยอมพิมพ์ข้อความส่งไปให้เธออ่านแต่โดยดี

"ขอดูคอหน่อยครับ รวบผมเซ็กซี่ๆหน่อย เดี๋ยวโดเนทให้ 10000" หืม! มทิรามองข้อความที่ส่งเข้ามาอย่างประหลาดใจ แต่นี้ไม่ใช่ครั้งแรกที่ผู้สนับสนุนของเธอ จะขอดูอะไรที่แปลกๆ 'แค่คอเอง' แลกกับเงินหนึ่งหมื่น คุ้มเสียยิ่งกว่าคุ้ม

"ได้เลยค่า พี่สกาย เดี๋ยวน้องคาปูจัดให้นะคะ" ทันทีที่น้องคาปูชิโน่ตกลง เงินก็จัดการโอนเงินเข้าบัญชีที่เธอปักหมุดไข้อความไว้ทันที

"โอ๊ะ... โอนไวมากเลยค่า น่ารักที่สุดเลย" เป็นธรรมดาที่เธอต้องปากหวาน สองมือเรียวเล็กรวมผมสีบรอนด์ยาวเฟื้อยของเธอขึ้น เพื่อโชว์ลำคอขาวเนียนระหงให้กับผู้สนับสนุนอย่างพี่สกาย มือเล็กไต่ไปตามลำคออย่างมีจริต ยั่วยวน

หึ! รอยยิ้มมุมปากผุดขึ้นบนใบหน้าหล่อทันที เมื่อได้เห้นในสิ่งที่เขาสงสัย เท่านั้น... เงินก็หมดความสนใจ หันไปจับแก้วเหล้าต่อ ทิ้งให้บลูและเซฟมองอย่างมีคำถาม มันมีพิรุจว่ะ ไอ้เงิน