หลังเลิกเรียน เนตรมิงค์ก็กลับมาที่ร้านสักของหาญเรียกว่าแทบจะคล้ายเหมือนกับย้ายมาอยู่ด้วยกันก็ว่าได้
"กางเกงในของหนูอยู่ไหนคะ"
"สีอะไร.."
"ชมพูลายไดโนเสาร์"
"เก๊ะสอง"
สาวน้อยเดินไปเปิดพลางหยิบมา คิ้วบางขมวดจนย่นก่อนจะหันหน้ากลับมาถามอีกครั้ง
"เสื้อในของหนูสีชมพูลายหัวใจอยู่ไหนคะ"
"อยู่เก๊ะสี่ด้านซ้าย"
"อ๋อ เจอแล้วค่ะ"
ทันทีเมื่อพูดจบรอยยิ้มหวานก็สาดส่งให้ก่อนจะเดินหายไปในห้องน้ำเพื่อชำระร่างกายหลังจากทำอาหารมื้อเช้าเสร็จ
"ไอ้หาญทำไมมึงรู้เรื่องของใช้จุกจิกของแฟนจังวะ" สองที่มักมานั่งเล่นเอ่ยถามเพื่อน
"กูนี่ไม่ใช่ผัวมันแล้วนะตอนนี้เป็นทาส"
"เอ้า ฮ่าๆ"
"ซักผ้ารีดผ้าทำความสะอาดบ้านแต่ทำอาหารเนตรเป็นคนจัดเตรียมทุกวัน"
คำพูดของชายตัวใหญ่ล่ำทำให้เพื่อนอดขำไม่ได้ก่อนจะเอ่ยขึ้นต่ออีกครั้ง
"แล้วทำไมมึงถึงยอม"
"เดี๋ยวก็มางอนกูอีกไม่อยากง้อบ่อยโว้ยปวดเอว"
"คนห่าอะไรใช้เอวง้อเมีย"
เวล
