หลายวันผ่านไป
"ค่าสินสอดเรียกไม่แพงก็แค่ล้านเดียวไหวนะ" ผู้เป็นพ่อถามชายตัวใหญ่ล่ำที่นั่งอยู่ข้างลูกสาวคนโต
"ครับ"
"แล้วจะให้ผู้ใหญ่ฝั่งนั้นมาสู่ขอเมื่อไหร่กันล่ะ"
"คงไม่มีผู้ใหญ่ฝั่งผมหรอกครับแค่เงินกับจัดงานก็คงจะพอแล้วแหละ พอดีทางบ้านของผมไม่ค่อยว่าง"
"งานแต่งลูกชายทั้งทีทำไมจะไม่ว่าง!"
เสียงสาดอารมณ์ของพ่อตะโกนลั่นบ้านก่อนที่ลูกสาวคนโตอย่างกิฟท์จะแย้งขึ้น
"โอ๊ยพ่อ!สมัยนี้แค่แต่งจัดงานหรูหราใครจะมาหรือไม่มาก็ช่างหัวเขาสิ" ผู้เป็นลูกสาวถลนตาให้พ่อเชิงตำหนิ "อย่ามากเรื่องได้ไหมคะ"
"งั้นก็ตามใจ"
"เตรียมตัวได้เลยนะคะเดือนหน้าจะแต่งงาน"
"ไม่เร็วไปหน่อยหรอ"
"ไม่หรอกค่ะคิดว่าเร็วมากเท่าไหร่ก็ยิ่งดีจะได้นอนกอดพี่หาญในสถานะเป็นเมียเต็มตัวสักที"
ความเป็นกุลสตรีไม่เคยมีในตัวของกิฟท์แม้แต่น้อย เธอกอดรัดฟัดเหวี่ยงชายรูปหล่อหุ่นล่ำต่อหน้าพ่ออย่างไม่สนใจสายตาตัดพ้อ
สวนหลังบ้าน
บ่อยครั้งท
