ร่างสูงนั่งก้มหน้าทำงานด้วยสีหน้าจริงจัง ไม่มีวันไหนเลยที่เขาไม่ได้พักเรื่องงานเพราะธุรกิจที่เขาทำกำลังรุ่งเรืองไปได้สวยแต่นั่นต้องแลกมากับความเหน็ดเหนื่อยในแต่ละวัน
มือหนาหยิบแก้วกาแฟดำตรงหน้าขึ้นจิบกินแก้อาการเหนื่อยล้า ก่อนที่สายตาจะละจากงานมองไปยังเสียงรบกวนเมื่อสักครู่
ก๊อกๆ
"ใคร"
"ฉันเอง"
"เข้ามา"
คามิลล่ายิ้มกว้างเมื่อได้รับอนุญาตจากมาเฟียหนุ่ม คนตัวเล็กในชุดนอนสีขาวเดินนวยนาดมาหามาร์คัสที่นั่งมองด้วยสายตาเอือมระอา
เขาบอกให้คามิลล่านอนพัก ตอนแรกเธอเหมือนทำตามที่เขาบอกแต่สุดท้ายดันมาหาเขาที่ห้องทำงาน...ดื้อรั้นจริงๆ
"ทำไมไม่นอนพักผ่อน?"
"อยู่คนเดียวในห้องนอนกว้างๆแบบนั้น มันน่าเบื่อ"
"เธอควรพักผ่อนนะ อย่าลืมสิว่าเธอ..."
"ฉันรู้ตัวเองดี ฉันแค่เหงา เลยมาหานายที่นี่"
"...." เขาไม่พูดอะไร เพียงแค่มองนิ่งๆ เขาเบื่อที่จะบอกคามิลล่าเพราะบอกไปเธอก็ไม่ยอมทำตามอยู่ดี
"ทำงานเหรอ?
