"ไม่เป็นของคนอื่นได้ไหมครับ"
เขาแนบฝ่ามือข้างนั้นของเธอลงบนแก้มของตัวเอง เอียงคอมองเธออย่างคนอ้อนกัน
เป็นของคนอื่นอะไรของเขาอีก เธอไปเป็นของใครที่ไหนกันล่ะ
"ฟองไม่ได้จะไปเป็นของคนอื่นเลย"
คนตัวเล็กตอบกลับเขาไปเสียงแผ่ว แต่เขาเองที่ทำหน้าไม่เชื่อกันเสียอย่างนั้น
"แต่เรามีแฟนแล้ว..."
แฟน? เขาเอาอะไรมาพูดอีกเนี่ย ชอบมโนไปเรื่อยเลย
"เปล่าสักหน่อย ฟองไม่ได้มีใคร ไม่เคยมีแฟนด้วย" เธอตอบกลับเขาไปอย่างชัดถ้อยชัดคำ เพราะไม่อยากให้เขาเข้าใจเธอผิด ในแบบที่เป็นอยู่
เขาเอาอะไรมาพูด และคิดแบบนี้ได้ยังไงกันนะ
"ก็วันนั้นพี่ได้ยินเราพูดกับอาจารย์ฝึกหัด ว่ามีคนที่ชอบอยู่แล้ว"
กึก!
คำพูดของเขาทำเธอกะพริบตาปริ่มๆ วันนั้นเขาได้ยินเธอพูดด้วยเหรอ ที่ทำตัวโกรธเธออย่างกับคนไปกินรังแตนที่ไหนมา เพราะได้ยินเธอพูดกับอาจารย์ในวันนั้น?
"นี่อย่าบอกนะที่โกรธฟองวันนั้น เพราะได้ยินฟองพูดแบบนั้นน่ะ" เธอเลิกคิ้วถา
