'ไม่มีสิ่งใด สามารถลบคำว่า 'อดีต' ได้ ไม่ว่าอดีตมันจะอยู่ที่ 'ขั้วบวกหรือขั้วลบ' มากกว่ากัน แต่สุดท้ายนั้น อดีตก็คืออดีต.... '
วงแขนแข็งแรงโอบกอดฉันไว้จากทางด้านหลัง แล้วหลังจากนั้น ฉันก็รับรู้ได้ถึงลมหายใจอุ่นๆที่กำลังเป่ารดต้นคอ กลิ่นกายที่ฉันจำได้ แม้กระทั่งกลิ่นลมหายใจที่ฉันจำได้ขึ้นใจ แต่ถึงแม้จะสมมุติว่าฉันจำไม่ได้ มันก็คงไม่มีใครกล้ากอดฉัน ในห้องทำงานของเขาอยู่ดี
"พ่อทำแม่ร้องไห้ พ่อไม่มีคำแก้ตัว สำหรับเรื่องที่มันได้ผ่านไป แค่อยากให้รับรู้ ว่าวินาทีนี้ พ่อรักแม่คนเดียว"
น้ำเสียงเพียงแผ่วเบา แต่ทว่ามันกลับมีผลต่อความรู้สึกฉันมากมาย มันใจหาย อยากจะจดจำในสิ่งที่เขาพึ่งจะบอกตลอดไป แต่ภาพเหตุการณ์ร้ายๆในวันนั้น มันกลับพยายามจะแทรกเข้ามา
'เจ้านายของเรา เขาไม่ใช่คนเจ้าชู้นะ เราไม่เคยเห็นเขามีผู้หญิงที่ไหน ตอนแรกรู้แค่ว่าเขามีแฟน เขาก็ไม่เคยยุ่งกับใคร แล้วจากที่มัชเล่ามา เราว่า เขาอาจ
