ฉันไม่ชอบ ที่ผู้หญิงคนนั้นพูดแบบมีเลศนัย และฉันก็ไม่ชอบใจ ที่สามีของฉันทำทีเป็นอ้ำอึ้งอยู่ได้ ทั้งๆที่เขาควรจะรีบปฏิเสธให้มันจบๆไป
"คุณคงจะไม่เข้าใจคำว่าจบใช่ไหม หรือคุณต้องการให้ฉันอธิบาย"
ฉันถามออกไป พร้อมๆกับการยันกายลุกขึ้น แต่ถึงอย่างนั้นผู้หญิงคนนั้นก็เหยียดยิ้มใส่ พร้อมกับตั้งคำถามไปที่สามีของฉันใหม่
"ว่ายังไงละคะพี่โย ยังอยากจะคุยอะไรกับอดีตอย่างนุ่นรึเปล่า"
"ไว้จะโทรหา.."
ฉันหันไปมองคนเป็นสามีอย่างไม่เชื่อสายตา เช่นเดียวกับเขาที่มองมา ด้วยสีหน้าลำบากใจ..
"ฉันต้องอธิบายให้คุณฟังไหมคะ ว่าคนเป็นอดีตเขาจะคุยกันเรื่องอะไร"
เพื่อนของเธอหลุดเสียงหัวเราะออกมาอย่างชอบใจ จากนั้นฉันก็เดินผ่านหน้าคนเป็นสามีในทันที
สิ่งที่ฉันขอให้เขาทำให้ มันไม่ได้มีประโยชน์อะไรเลย..
ฉันเดินกลับเข้าโรงพยาบาล โดยไม่สนใจคนที่ไม่ไว้หน้ากัน ความรู้สึกมันจุกอยู่ข้างใน จะว่าไม่พอใจมันก็ใช่ แต่ว่าความน้อยใจม
