อ้อนรักผัวแม่

เกือบใกล้ชิด

เวลานี้...หนุ่มหล่อแทบจะไม่ละสายตากระหายจากเธอไปได้เลย แม้แต่วินาทีเดียวหัวใจของเขากำลังร้อนรุ่มและสั่นระรัวไปหมด

“พี่ภูขา...ช่วยใส่เสื้อ ให้แก้วหน่อยสิคะ”

เจ้าหล่อนพูดเสียงกระเส่า แล้วสบตาเขาอย่างยั่วยวน เธอหันหลังให้ แล้วใช้มือรวบผมยาว ๆ ที่เปียกปอนไปไว้ด้านหน้า เผยให้เห็นแผ่นหลังขาวเนียนน่าสัมผัส

“อืมมม...ได้สิจ๊ะ”

ภูผาตอบเธอ แล้วสวมชุดคลุมให้อย่างเบามือแต่ใจจริงแล้ว

เขาอยากจะรวบตัวแก้วใสไว้ในอ้อมแขนและกระชากชุดทูพีชของเธอออกให้สิ้นซาก ก่อนจัดการกระแทกกระทั้นให้หายหื่นซะเลย

แต่...ชายหนุ่มก็ทำได้เพียงแค่คิดเท่านั้น เพราะเธอคือลูกสาวของเมีย จะทำอะไรก็ต้องระวังไว้ก่อน

“สวมให้แล้ว ผูกสายรัดเอวให้ด้วยสิคะ มันจะได้แน่น ๆ”

สาวสวยพูดพลาง ดึงสองมือของพ่อเลี้ยงหนุ่มเข้ามาโอบเอวที่ของตัวเองไว้ หวังจะยั่วอารมณ์ของภูผาให้หื่นมากขึ้นไปอีก

เพราะในเวลานี้ ความรู้สึกของแก้วใสเอง ก็ต้องการภูผา เช่นเดียวกัน

เมื่อร่างใหญ่ของชายหนุ่ม เข้ามาปะทะและแนบสนิทอยู่ที่ด้านหลังของเธอ

อวัยวะสำคัญตรงกลางเป้าของเขา มันก็พองตัวแข็งตุงจนถูไถไปมาอยู่กับเนินบั้นท้ายกลมกลึงของเธอ แบบรู้สึกได้ชัดเจน

“อืม...แก้วจ๋า งั้นเดี๋ยวพี่ผูกเอวให้นะ เอาแบบพอดี หรือแน่น ๆ ดีล่ะ บอกมาได้เลย”

หนุ่มหล่อก้มหน้าลงไปกระซิบที่ข้างหูเธอ แล้วใช้สองมือจับเชือกคาดเอวของเจ้าหล่อน ขึ้นมาผูกเข้าด้วยกันอย่างช้า ๆ เพื่อจะได้มีเวลาใกล้ชิดหญิงสาวให้นานขึ้น

“อุ๊ย! แน่นจังค่ะ”

“เอ่อ...แน่นไปเหรอจ๊ะ? เดี๋ยวพี่คลายเชือกให้นะ”

“เปล่าค่ะ! เชือกน่ะไม่แน่นหรอก แต่...ตรงนั้น ของพี่น่ะ ทั้งแน่นทั้งตุง จนเบียดก้นของแก้วไปหมด

แล้วเนี่ย...อ๊อย”

แก้วใสพูดพลางยิ้มกริ่มอย่างพึงพอใจ ที่ทำให้ภูผามีอารมณ์ความต้องการได้มากขนาดนี้

“อ่ะ อ้าวเหรอจ๊ะ! โทษทีนะ พอดี...เวลาพี่อยู่ใกล้คนสวย ๆ หุ่นดี ๆ แบบแก้วทีไร มันก็จะแข็งขึ้นมา

ทุกทีเลยจ๊ะ อืม...”

หนุ่มหล่อบอกกับเธอเสียงกระเส่า ทำเอาคนฟังถึงกับขนลุกซู่ มีอาการวูบวาบไปทั่วท้อง

สาวเจ้าได้ทีจึงรีบผละตัวออกจากอีกฝ่ายอย่างรวดเร็ว ก่อนจะหันกลับมาหาเขาอีกครั้ง

“แก้วหนาวแล้วค่ะ ขอตัวขึ้นห้องก่อนนะ”

พอบอกกับเขาเสร็จ แก้วใสก็รีบวิ่งหนีขึ้นห้องไปทันที ปล่อยให้ภูผายืนงง อารมณ์ค้างอยู่ตรงริมสระน้ำเพียงลำพัง

ชายหนุ่มเดินกลับเข้ามาในบ้าน ด้วยอาการงุ่นง่านอยู่ไม่สุข

เขาเอาแต่คิดถึงช่วงเวลาที่อยู่ใกล้ชิดกับแก้วใสเมื่อครู่ที่ผ่านมาอยู่ตลอดเวลา จนกระวนกระวายใจ