31
วันต่อมา
คลาวด์ไม่กลับบ้านจริงๆ ปล่อยให้พายน้อยนอนร้องไห้อยู่คนเดียว วันนี้เธอลุกจากเตียงแต่เช้า ลงมาทำกับข้าวรอคลาวด์ ซึ่งเธอก็ไม่รู้ว่าคลาวด์จะกลับมามั้ย ทำกับข้าวเสร็จเธอก็ออกมายืนรอคลาวด์ที่หน้าบ้าน ทั้งที่อากาศเย็นมาก ชะเง้อคอมองหารถนานนับชั่วโมงและแล้วรถที่เธอรอก็แล่นเข้ามาในเขตรั้วบ้าน
"คุณคลาวด์^^"หญิงสาวดีใจ วิ่งออกไปรับคลาวด์ถึงที่รถ คลาวด์เหลือบมองคนที่ออกมารับ หน้าตาดีใจที่เห็นเขา คลาวด์ดีใจนะที่เธอดีใจ
"วันนี้พายไข่ทำของชอบคุณคลาวด์ด้วยนะ"เธอบอกพลางกอดแขนคลาวด์เข้าบ้าน คลาวด์เหลือบมองหญิงสาว เขาเกลียดการทำตัวปกติเหมือนไม่มีอะไรเกินขึ้นของเธอ ทั้งที่เขาไม่ได้กลับบ้าน เธอยังทำตัวปกติอยู่ได้
"คุณคลาวด์รอที่ห้องอาหารนะ พายไข่ไปอุ่นกับข้าวให้^^"เธอบอกพร้อมกับรอยยิ้มหวาน ก่อนจะเดินเลี่ยงเข้าไปในครัว อุ่นกับข้าวที่ทำเสร็จนับชั่วโมงให้คลาวด์ พร้อมน้ำตาที่ซึมออกมา เธอสังเกต
