Simula nang makilala ko si Maximillian ay hindi na natigil ang mga pagpapadala ng kung ano-ano dito sa bahay. Araw-araw ay may naghahatid ng pagkain, laruan, mga damit at kung ano-ano pa para sa mga anak ko. Isang araw, hinintay ko talaga ang pagdating ng sasakyan ng nagdadala ng mga bagay na ito.
“Kunin mo na iyan, hindi ko na tatanggapin ang kahit ano galing sa amo mo,” sigaw ko at mabilis kong kinuha ang lahat ng paperbag at dinala sa tapat ng sasakyan. Mabuti na lang ay hindi pa ito umaandar. Binuksan ng driver ang bintana ng sasakyan at nakita ko ang takot sa kanyang mukha.
“B-bakit ho? Pasensya na po at pinag-utusan lang ako,” sabi sa akin ng driver at natataranta. Nilahad ko ang aking kamay na may bitbit ng paperbag.
“Hindi ko matatanggap ang mga ito,” mahinahon kong sabi sa k
