ฉันหันมองหน้าฉลามทันทีเมื่อผู้หญิงที่ขึ้นชื่อว่าเป็นว่าที่คู่หมั้นของเขาเอ่ยออกมาแบบนั้น และเขาเองก็มองฉันเช่นกัน
“อะไรกันเพิ่งผ่านไปแค่วันเดียวเองลืมแล้วหรอ”
“อย่าพูดเหมือนมันมีอะไรทั้งๆ ที่ไม่มี” ฉลามละสายตาจากฉันหันมามองว่าที่คู่หมั้นตาเขม็ง
เธอยิ้มก่อนจะตวัดสายตามาโฟกัสฉันแทน “เธอนี่เองฉันจำได้แล้วเคยเจอที่ร้านอาหารวันนั้น ฉลามบอกว่าเป็นเพื่อน”
“………..” ใช้เวลาคิดอยู่ครู่หนึ่งกับคำทักทายที่ไม่คาดคิดนั้น ก่อนจะคิดออกว่าเธอหมายถึงเมื่อไร
“ฉันโนอานะ เธอล่ะชื่ออะไร วันนั้นถามฉลามก็ไม่ยอมบอก”
“ดาบี”
“เธอสวยจัง ขอจองตัวไว้ได้ไหม”
“จองตัวอะไรหรอ” ฉันมองอย่างไม่เข้าใจกับคำถามนั้น
“วันที่ฉันแต่งงานกับฉลามช่วนมาเป็นเพื่อนเจ้าสาวให้หน่อยได้ไหม พอดีฉันมีเพื่อนไม่เยอะน่ะ” เธอพูดพร้อมรอยยิ้มแต่มันแฝงอะไรบางอย่างที่ฉันพอจะเดาได้ว่ามันคืออะไร
“เราสนิทกันหรอ? ฉันว่าไม่จำเป็นนะ” ชวนมาแบบ
