ฉันมองหน้าแฟนขี้แงของตังเองอย่างนึกเอ็นดู คนอะไรขนาดร้องไห้จนตาบวมแล้วยังหล่ออยู่เลย กว่าจะโอ๋ให้หยุดร้องได้นานพอสมควร ฉลามบอกว่าระหว่างที่หลับไปเพื่อนๆ ของเขามาเยี่ยมด้วยรวมถึงเซน รายนั้นมาแทบจะทุกวันแข่งกับมีน ฉลามพูดไปก็ทำหน้าแบบไม่ค่อยพอใจเท่าไร
“ไม่พอใจที่มีนมาเยี่ยมขนาดนั้นเลยหรอ”
“สาบานว่าไม่รู้? ไม่พอใจใครคงไม่ต้องเอ่ยชื่อมั้ง”
“อะไรกัน กับเพื่อนตัวเองก็ยังหึงหรือไง”
“มันเคยคิดไม่ซื่อ”
“แต่ดาบีเป็นแฟนของฉลามนะ ลดลงบ้างความขี้หวงน่ะ”
“ลดไม่ได้ มีแต่เพิ่มขึ้นทุกวัน”
ฉลามไหวไหล่ก่อนจะลุกขึ้นเดินไปนั่งตรงโซฟาแล้วหยิบมีดขึ้นมาปลอกผลไม้ เขาน่ะกลายเป็นคนอ่อนโยนกว่าแต่ก่อนเยอะเลย
“ยิ้มอะไร?”
“มีแฟนหล่อยิ้มไม่ได้หรอ”
“ชมแบบนี้ถ้าไม่ติดว่าป่วยจะจับกระแทกแรงๆ”
“พูดอะไรรู้จักอายบ้าง” หน้ามันคงขึ้นสีแดงเผือดไปหมดแล้วแน่ๆ ไม่น่าพูดเปิดช่องให้ฉลามเอ่ยคำลามกพวกนั้นเลย
ฉลามยิ
