#ตกเย็น
วันนี้ฉลามต้องพาแม่กับดินและฉันไปกินข้าวที่บ้านของเขา แน่นอนว่าตื่นเต้นอยู่แล้ว แค่คิดย้อนไปถึงวันเก่าๆ กว่าจะผ่านมาถึงวันนี้มันผ่านอะไรเยอะมากจริงๆ
รถของฉลามหักพวงมาลัยเลี้ยวเข้ามาในบ้าน ภาพที่เห็นทำเอาต้องอ้าปากค้างนี่มันเรียกว่าบ้านจริงๆ หรอ ฉันเรียกมันว่าวังนะ
“พะ พี่” ดินหันมามองหน้าฉันพร้อมเอ่ยเสียงสั่น ใจหนึ่งก็เอ็นดูน้องชายแต่ฉันก็ตกใจไม่ต่างกัน
“ไปกันครับ พ่อรออยู่ในบ้านแล้ว” ฉลามจับมือฉันไว้แล้วบอกแม่กับดิน
แม่เองก็คงจะตกใจไม่ต่างกับฉันหรอกเพราะไม่ได้บอกเอาไว้ก่อนว่าฉลามน่ะรวยมาก
@ภายในห้องนั่งเล่น
พ่อของฉลามนั่งจิบกาแฟรออยู่พอเห็นพวกเราเดินเข้ามาท่านก็ลุกขึ้นยืนอย่างให้เกียรติและฝายมือเชิญให้นั่ง
“ไม่ต้องเกร็งนะครับทำตัวตามสบายคิดซะว่าเป็นบ้านของตัวเอง”
“ค่ะ” แม่ตอบแบบเกร็งๆ ก่อนจะนั่งลงบนโซฟาตัวใหญ่โดยมีฉันและดินนั่งอยู่ข้างๆ ส่วนฉลามก็นั่งตัวติดกับฉันเ
