พิศวาสพ่อเลี้ยงสุดฮอต

ความหล่อและรวยของตะวัน

พิศวาสพ่อเลี้ยงสุดฮอต

ตอน ความหล่อและรวยของตะวัน

บรืนนน! ๆ ๆ พริตตี้สาวแฟนใหม่ขับรถพาตะวันไปที่บ้านหลังใหญ่โดยมีจันทร์เจ้านั่งอยู่เบาะหลัง

เธอมองบ้านหลังใหญ่ตาโตเพราะว่าบ้านหลังนี้ใหญ่ยิ่งกว่าบ้านของตะวันกับเธออีก

ตะวันเป็นนักธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ที่กว้านซื้อบ้านมารีโนเวทแล้วขายใหม่ เขามีบริษัทเป็นของตัวเองในกรุงและมีลูกน้องบหลายสิบคน

เอี๊ยดดด! พอรถจอดหน้าบ้านหรูก็มีพนักงานสาวในชุดออฟพิศสองคนวิ่งมาเปิดประตูให้ตะวัน

"สวัสดีค่ะบอส" พวกเธอก้มหน้าไหว้ตะวันแล้วก็ช่วยดึงกระเป๋าของเขาไปถือ

"จันทร์เจ้า ลงไปดูด้วยกันสิ" ตะวันหันมายิ้มให้จันทร์เจ้า

"คะ คะ ค่ะ" เธอตะลึงไปกับความรวยของตะวันที่เธอไม่รู้ว่าจริงๆแล้วพ่อเลี้ยงสุดหล่อคนนี้ไฮโซแค่ไหน

จันทร์เจ้าเดินตามหลังหนุ่มหล่อสาวสวยต้อยๆ ตะวันพาทุกคนเดินรอบๆบ้านแล้วเขาก็เดินนำเพื่อตรวจบ้านก่อนจะขาย

"ตรงนี้สีไม่สวยนะ เรียกช่างมาซ่อมตอนนี้เลย" เขาชี้นิ้วสั่งโน่นสั่งนี่โดยมีเลขาสาวสวยสองคนประกบซ้ายขวาและรีบแก้ไข

พริตตี้สาวสวยนมโตเดินตามได้รอบเดียวเธอก็หยุดไปยืนเล่นโทรศัพท์เสียแล้วเพราะว่าปวดขา

เธอสวยจัง! จันทร์เจ้ามองหุ่นสูงขาวขายาวนมโตของพริตตี้สาวแล้วก็ชมเธอในใจทั้งๆที่ไม่ชอบให้มาเกาะแกะตะวันแต่เธอดูสวยจริงๆ

ขวับบ! จันทร์เจ้าก้มมองตัวเอง หน้าอกเล็กตัวเตี้ยกว่า ผอมบาง

ฉันไม่มีอะไรดีเลยรึนี่เห้อออ! เธอคิดในใจแล้วก็วิ่งตามไปหาตะวันต่อ

"ป่ะ ไปกันต่อเหลืออีกสิบหลัง" ตะวันหันมาบอกจันทร์เจ้า

"ห๊ะ! นี่คุณทำงานเยอะขนาดนี้เลยหรือคะ" เธอเงยหน้าสูงมองหน้าหล่อๆของตะวันแล้วถามเขาอย่างบ้องแบ๊ว

จันทร์เจ้าเริ่มชั่งใจใหม่แล้วว่าที่ตะวันไม่มีเวลาไปเยี่ยมเธอนี่เพราะงานเยอะหรือติดสาวกันแน่

"หืม! แต่เดินตรวจเอง วันรีโนเวทที่พ่อทาสีเองก็มี" ตะวันบอกแล้วเอามือใหญ่ๆลูบหัวจันทร์เจ้า

เขาดึงมือเล็กๆของเธอแล้วจูงพาเดินไปบ้านหลังใหญ่ที่อยู่ติดๆกัน

หมายความว่าบ้านหมดนี้เป็นของเขาหมดเลยรึ! จันทร์เจ้างง เธอคิดว่าทั้งหมู่บ้านหรูนี้ตะวันคงจะซื้อไว้หมดแล้วเป็นแน่

พริตตี้สาวเดินตามมาด้วย เธอติดตามดูบ้านได้อีกสองหลังก็หนีไปนั่งในรถแล้วสตาร์ทเครื่องติดแอร์นั่งเล่นโทรศัพท์หน้าตาเฉย

ตะวันพาเลขาสาวสวยและจันทร์เจ้าเดินตามกว่าจะตรวจครอบสิบหลังที่ต้องเดินวนๆทั้งชั้นบนชั้นล่างก็น่าจะปาไปสิบกิโลเมตรได้

เขางานหนักจริงๆนี่นา ต่อให้จะรวยมากก็เถอะ! จันทร์เจ้าคิดเข้าข้างพ่อเลี้ยงสุดหล่อ

เขาเดินกลับมาที่รถแล้วก็เอาหลังมือปาดเหงื่อที่แก้มให้จันทร์เจ้า

"บ้านใหญ่ๆมีเยอะเลยทำไมคุณยังอยู่บ้านหลังเก่าล่ะคะ" จันทร์เจ้าถามตะวัน

"เงินซื้อความรู้สึกเดิมๆกลับมาไม่ได้หรอกนะ" ตะวันตอบและลูบหัวจันทร์เจ้าอย่างเอ็นดู

เธอคิดตามแล้วก็พบว่าตะวันยังคงรักแม่เธอไม่เคยลืม

หรือว่าเค้าเหงาเลยต้องมีสาวๆหลายๆคน! จันทร์เจ้านึกสงสัย

บรืนนน! ๆ ๆ พริตตี้สาวขับรถพาตะวันกับจันทร์เจ้าไปร้านอาหารหรูต่อ

ซ่าาา! ๆ ๆ ๆ จู่ๆฝนก็พรำลงมาจนอากาศเย็นฉ่ำ

เมื่อถึงหน้าร้านอาหารตะวันลงไปกางร่มให้พริตตี้สวยนมโตคนนั้น

" เขารักเธอ เขาเจ้าชู้ เขารักผู้หญิงไปทั่ว" จันทร์เจ้านั่งบ่นคนในรถ

ทว่าตะวันปล่อยให้สาวสวยเดินถือร่มเข้าร้านไปเอง ตัวเขาถอดเสื้อสูทดำออกมากางแล้วก็เปิดประตูดึงมือจันทร์เจ้าลงมา

ฟุ่บบ! หิ! ๆ ๆ ตะวันเอาเสื้อสูทคลุมหัวของจันทร์เจ้าและหัวของเขา

เขาหัวเราะและยิ้มกว้างแบบที่จันทร์เจ้าเคยจำได้ในวัยเด็ก

รอยยิ้มนี้ อบอุ่นจัง! เธอคิดในใจพร้อมกับความอบอุ่นที่แล่นเข้าไปในหัวใจคลายความหนาวจากฟ้าฝน

"หนึ่ง สอง สาม" ตะวันนับแล้วก็พาจันทร์เจ้าวิ่งฝ่าฝนเข้าร้านอาหาร

ฮิ! ๆ ๆ ๆ เขาและเธอหัวเราะไปพร้อมๆกันอย่างมีความสุข

พอเข้าไปในร้านเนื้อตัวก็เปียกปอน

ตะวันสั่งอาหารมาเต็มโต๊ะ

"นี่ค่ะกินเยอะๆนะคะ" สาวสวยนั่งเชิ่ดหน้าอกตู้มๆแล้วตักอาหารใส่จานให้ตะวัน

จันทร์เจ้าก้มหน้าก้มตากินอย่างใจแป้ว

"อ่ะ หนูก็กินเยอะๆนะ" ตะวันตักอาหารใส่จานให้จันทร์เจ้าจนเธอยิ้มออก

พริตตี้สาวเห็นแบบนี้ก็ทำหน้างอจนตะวันต้องตักอาหารให้เธอด้วย

เค้าไม่เหนื่อยหรือไงนะ ทำงานแล้วต้องมาเอาใจผู้หญิงอีก! จันทร์เจ้านึกสงสัย

เธอยังไร้เดียงสาจนไม่รู้จักอะไรเลย ทั้งความรัก และเซ็กส์

พอทานเสร็จฝนก็หยุดและเวลาก็บ่ายแก่ๆ

ทั้งสามคนเดินออกมาจากร้านไปหารถเพื่อจะเข้าบริษัทของตะวันต่อ

บรืนนน! ๆ ๆ ๆ ซ่าาาาา! จู่ๆรถกระบะก็เล่นมาเหยียบหลุมน้ำจนน้ำดำๆกระเด็นลอยขึ้นมาสูงท่วมหัวทุกคน

ตุบ! ๆ ๆ หมับบบ! ตะวันวิ่งมากอดจันทร์เจ้าแล้วก็เอาหลังของเขาหันไปบังน้ำ

ซู่มมมมม! ว๊ายยยย! พริ๊ตตี้สาวกรี๊ดลั่นเมื่อน้ำดำกระเด็นเต็มหน้าเต็มเสื้อของเธอจนเลอะ

ตะวันกอดจันทร์เจ้าแน่น หลังของเขาเลอะน้ำดำๆไปหมด แต่เขากลับเอาแก้มของเขาแนบหน้าผากขาวๆของจันทร์เจ้าไว้ไม่ยอมปล่อย

ตะวันแสดงออกแบบที่ใครๆก็รู้ว่าเขารักจันทร์เจ้ามากกว่าพริตตี้สาว แต่ไม่รู้ว่ารักแบบไหนกัน

พริตตี้สาวสวยลาตะวันแล้วขับรถหนีกลับบ้านดื้อๆ เขาต้องพาจันทร์เจ้าขึ้นแท็กซี่เพราะจอดรถสปอร์ตไว้ที่บ้าน

"คุณไม่ไปส่งเธอล่ะคะ" จันทร์เจ้าถามตะวันที่นั่งถอดเสื้ออยู่เบาะหลังข้างๆเธอ

"ไม่หรอก ต้องไปทำงานต่อ" เขาตอบและเอาเสื้อสูทมาเช็ดท่อนบนที่เปลือยเปล่า

จันทร์เจ้าใจคอไม่ดีอีกแล้วเมื่อเห็นกล้ามแขนเป็นมัดๆของตะวัน และหน้าท้องซิกแพคเป็นลอนๆนูนแน่น

ฟุ่บ! ๆ ๆ เธอขยับหนีมานั่งชิดประตูเพราะว่าใจสั่นเหมือนจะเป็นลม

"แล้วไม่กลัวเธอเลิกกับคุณเหรอคะ" จันทร์เจ้าเผลอหลุดปากถาม

"ช่างสิ ผู้หญิงมีเยอะแยะ" ตะวันตอบจนจันทร์เจ้าอึ้ง

เธอจินตนาการไปไกลว่าสิบกว่าปีมานี้ตะวันคงฟันสาวสวยไปเป็นร้อยคนแล้วแน่ๆ

"คุณคบสาวหลายคนทำไมคะ เหงาเหรอ" จันทร์เจ้าลองถามชั่งใจ

ฟุ่บบบ! ๆ ๆ ๆ ตะวันไม่ตอบแต่กลับหันมาเอาเสื้อเช็ดหัวให้จันทร์เจ้า

หมับ! ๆ ๆ ๆ เขาสางผมของเธอวางไว้บนฝ่ามือแล้วเอาผ้าเช็ดช้าๆด้วยความทะนุถนอม

จันทร์เจ้าจินตนาการไม่ออกเลยว่าตะวันรักเธอแค่ไหนกันแน่

"สวัสดีครับบอส" พอถึงหน้าตึกออฟฟิตพนักงานหนุ่มก็วิ่งมาไหว้ตะวันแล้วยื่นเสื้อสูทตัวใหม่ให้เขา

"ป่ะ ไปดูห้องทำงานกัน" เขาจูงมือจันทร์เจ้าขึ้นลิฟท์ไปชั้น20ที่เช่าเป็นสำนักงานของบริษัท

ตะวันพาจันทร์เจ้าเข้าไปในห้องทำงานส่วนตัว เขาสั่งเลขาสาวให้ชงกาแฟให้เขาและชงนมร้อนให้เธอ

"เป็นไง อุ่นไหม" ตะวันนั่งบนโซฟารับแขกในห้องแล้วก็ดื่มเครื่องดื่มกับจันทร์เจ้า

"อุ่นค่ะ หนูชอบกินนมร้อนมากเลย ฮิ! ๆ " เธอยิ้มร่าและตอบเขา

สักพักตะวันก็ออกไปคุยงานกับลูกน้องในห้องประชุม จันทร์เจ้านั่งรอจนง่วงเธอเลยขึ้นมานอนเหยียดขาบนโซฟายาว

คร่อกฟี้! ๆ ๆ สาวน้อยเเสนสวยนอนตะแคงหนุนมือตัวเองหลับปุ๋ย

เธอไร้เดียงสาจนไม่รู้ว่าตัวเองสวยมากขนาดไหน

เธอสวยขนาดที่ว่าสะกดให้ตะวันลืมหายใจได้ด้วยซ้ำไป