Chapter 35
สามเดือนต่อมา...
ซ่า! ซ่า!
ในขณะที่ไรเฟิลกำลังงีบหลับอยู่ในเต็นท์ ฝนก็เทกระหน่ำลงมาอย่างหนักราวกับฟ้ารั่ว ทำให้เต็นท์ที่เขาใช้เป็นที่พักหลับนอนหักพังลงมาไม่เป็นท่า จนคนตัวสูงรีบออกมาจากเต็นท์ทันที และทันใดนั้นเองเต็นท์ก็ปลิวว่อนไปตามแรงลม
ก๊อก! ก๊อก!
“ณิชาเปิดประตูให้ฉันหน่อย” ไรเฟิลเคาะประตูบ้านเอ่ยเรียกณิชา แต่ด้วยเสียงฟ้าฝนที่ตกมาอย่างหนัก ทำให้คนในบ้านไม่ได้ยินเสียงของเขา อีกทั้งหญิงสาวก็นอนหลับไปแล้วด้วย
เปรี้ยง!!
เสียงฟ้าผ่าดังสนั่นทำให้คนในบ้านสะดุ้งตื่นขึ้นมา “บี๋” ณิชาเผลอเรียกคนตัวสูงด้วยความรู้สึกที่อยู่ในส่วนลึกของหัวใจ หญิงสาวรีบดีดตัวลุกขึ้นจากที่นอนอย่างรีบร้อนด้วยความเป็นห่วงไรเฟิลที่นอนกางเต็นท์อยู่หน้าบ้านของเธอตลอดสี่เดือนเต็ม
คนตัวสูงที่นั่งหลบฝนอยู่ด้านนอกบ้าน นั่งกอดอกตัวเองไว้แน่นเพื่อบรรเทาความเหน็บหนาวจากเม็ดฝนที่โปรยปรายลงมาอย่างหนัก
แกร๊ก~
