“นายหญิงขอรับ คนตระกูลซูมาด้อม ๆ มอง ๆ ขอรับ” ไห่มี่เฟิ่งตรวจดูรายงานที่จะส่งผักแล้วกำลังเขียนลงในกระดาษ แนบไปให้ท่านลุงกู้ให้เจิ้นหลง หลงจู้ของเหลาอาหารลงนามกลับมาด้วย ได้ยินดังนั้นก็เงยหน้าขึ้น
“คุณหนูซูจะไม่ยอมเลิกรากับข้าจริงใช่หรือไม่” ไห่มี่เฟิ่งเริ่มชักรำคาญนางเสียแล้ว หรือว่าต้องจัดการสตรีไร้ประโยชน์ผู้นี้เสียก่อน เพื่อป้องกันนางมายุ่งวุ่นวายกับการค้าของนาง
“ให้จัดการเลยไหมขอรับนายหญิง” จิ้นเหอเก่งกาจการรบเช่นกัน หากยอดฝีมือที่ส่งมาดูนั้นคิดว่าประมืออย่างไรเขาก็ย่อมชนะเป็นแน่
“จับตาดูให้ดี ส่งผักทุกวันต้องมีคนไปกับท่านลุงกู้ แล้วอีกคนติดตามไป” หากให้ไปกันหมด ไม่มีใครอยู่บ้านหากนางส่งคนมาทำร้ายลำพังชาวบ้านคงไม่มีปัญญาต่อสู้ ต่อไปคิดว่าต้องฝึกวิชาป้องกันตัวไว้บ้างก็น่าจะเป็นเรื่องดีไม่น้อยเลยที
รุ่งเช้าท่านลุงกู้มาแต่เช้าตรู่ขนผักขึ้นเกวียนวัว โดยมีบ่าวรับใช้ของนายหญิงมาช่วยย
