โยวหวังเหล่ยที่ไม่เก็บอาการหัวเราะสตรีอย่างคนต่ำช้า นั่นพาให้ทั้งตลาดหัวเราะไปด้วยทั้งชี้ไปที่ใบหน้าของคุณหนูซูอย่างเห็นด้วยกับไห่มี่เฟิ่ง
“ใบหน้ากับลำคอไม่เท่ากันจริง”
เสียงหัวเราะของทุกคนทำให้ซูหลันฮวาเสียหน้าจนต้องยกพัดกลมขึ้นมาปิดบังใบหน้าและเดินหนีออกจากฟังวงล้อมของเหล่าผู้คนทั้งหลายทันที
นางอับอายจนไม่กล้าสู้หน้าใคร และเคยมั่นใจในฝีมือการแต่งหน้าของตนเองมากเสียจนไม่เคยเชื่อว่าตัวเองจะไม่งดงาม จนเมื่อไห่มี่เฟิ่งทักเช่นนี้ก็ไม่รู้ว่าจะเอาหน้าของตนเองไปไว้ที่ใด
“เดี๋ยวเจ้าค่ะ คุณหนูซูเทียบเชิญของข้าและของท่านแม่ทัพเล่าเจ้าคะ” ไห่มี่เฟิ่งยังคงทวงเทียบเชิญ เพราะแน่นอนว่านางต้องไป พร้อมกับคิดวิธีเด็ด ๆ ในการจัดการคนพวกนี้สักหน่อย
ซูหลันฮวาเดินไปก็ชะงัก แล้วก็ส่งให้สาวใช้ข้างกายนำเอาเทียบเชิญไปในกับท่านแม่ทัพเฉิน แล้วก็เดินมุ่งออกไปจากบริเวณนี้
‘เจ็บใจนักฝากไว้ก่อนเถอะ’
ไห่มี่
