“มึงอย่าทำหน้างอนแบบนี้ใส่กูสองคนได้ไหมวะ กูขนลุก” ภัทรเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นใบหน้างอนของพายุแต่ก็เพียงแค่แวบเดียวเท่านั้น
“มึงงอนเมีย” เรียวเอ่ยย้ำอีกครั้ง ทำให้พายุถอนหายใจออกมาด้วยความอึดอัดและสับสนกับตัวเอง
“ตะวันอ่ะดิ!!แม่ง มีกูเป็นผัวทำไมต้องอาย”
“ก็มึงเด็กกว่าพี่เขาไง”
“แล้วยังไง กูดูแลเมียกูได้ดีไม่แพ้ใครไหม”
“พี่เขาอาจจะยังไม่ชินรึเปล่า มึงก็งอนเป็นเด็กไปได้”
“มึงบอกว่าพี่เขาเป็นเมีย มึงเคยขอพี่เขาเป็นแฟนก่อนรึยัง” คำถาของเรียวทำให้พายุถึงกับชะงักไปเล็กน้อย คิ้วเข้มขมวดกันเป็นปมอีกครั้งด้วยความไม่เข้าใจ
“ต้องขอด้วยเหรอวะ? มาถึงขั้นแล้ว”
“อ้าวไอ้สัส!!มึงไม่ให้ความชัดเจนกับพี่เขา พี่เขาก็สับสนและลังเลอ่ะดิ มึงบ้ารึเปล่า!!อย่าปล่อยให้ผู้หญิงคิดไปเองจะเป็นเรื่องใหญ่” ภัทรผู้เชี่ยวชาญเรื่องผู้หญิงบอกกับพายุที่ไร้ประการณ์ด้านนี้ด้วยความภาคภูมิใจ
"อืม “เขากำลังนั่งครุ่นคิดอะไรบางอย่า
