“พายุเหรอ” เสียงหวานยานคางด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์ เธอเอ่ยถามผู้ชายตรงหน้าที่ทำหน้านิ่งไม่แสดงอารมณ์ใด ๆ ออกมา
“เออ!!”
“มารับฉันเหรอ?”
“อืม” พายุพยุงตะวันออกจากร้านอย่างทุลักทุเล เพราะมือบางของตะวันซุกซนจนพายุต้องกัดฟันกรอดระงับอารมณ์บางอย่างของตัวเองเอาไว้
“พายุ” เสียงหวานเอ่ยเรียกของชายหนุ่มอีกครั้ง พายุพยุงร่างบางจนถึงรถ เขายัดเธอขึ้นรถทันทีและกำลังจะคาดเบลท์ให้กับตะวันแต่ถูกเธอขโมยหอมแก้มฟอดใหญ่
ใบหน้าหล่อเบิกตากว้างด้วยความตกใจ เขาได้ยินเสียงหัวเราะคิกคักของคนตัวเล็กที่ดังข้างหู
เมื่อเขาคาดเบลท์ให้กับคนตัวเล็กเสร็จ เขาก็รีบเดินขึ้นไปฝั่งคนรับและรีบขับรถกลับคอนโดทันที โดยมีคนขี้เมาใช้มือลูบไล่ร่างกายเขาตลอดทาง
“แม่ง!!ถ้าเมาแล้วจะเป็นแบบนี้ ทีหลังอย่าดื่ม” เสียงเตือนของพายุเอ่ยขึ้น หลังจากที่เขาจอดรถที่ใต้คอนโดและรีบลงจากรถมารับคนตัวเล็ก
“พายุ”
“.......” ท่าทางโอ้เอ้ของตะวันทำให้พาย
