"ตรงนู้งมีน้ำตกด้วยนะ มีกระท่อมเยาฉามาดทำเปงที่พักได้" ศิราพูดขึ้น ขณะเล่นเป็นลูกเสือสำรอง กำลังช่วยกันเก็บกิ่งไม้บริเวณไร่องุ่นมากองรวมกัน ทำเป็นกองไฟ
"งั้นเรารีบไปกันเถอะ" บัวพูด
"ไปเองไม่ได้ฮับพี่บัว ปะป๊าบอกถ้าจะไปที่นั่นต้องมีผู้ใหญ่ไปด้วย" ธาราจำจำคำสอนของคนเป็นพ่อได้ดี
"ถ้างั้นเราต้องรอให้น้าปิ่นเก็บองุ่นเสร็จก่อนสินะ" บัวมองไปที่ตะกร้าใส่องุ่นที่ยังมีองุ่นไม่ถึงครึ่งตะกร้า
"พวกเราก็ไปช่วยน้าปิ่นเก็บสิ เก็บให้เต็มตะกร้า เราจะได้ไปเล่นน้ำตกกัน" ฟ้าใสพูด
เด็กๆ ก็วิ่งไปช่วยกันเป็นกำลังใจให้ปิ่นแก้วเก็บองุ่น เพราะเด็กๆ ตัวเล็กเกินไป เลยเร่งให้เซนกับธิวให้ช่วยปิ่นแก้วเก็บ พอได้องุ่นเต็มตะกร้า
ทุกคนก็ไปที่น้ำตกท้ายไร่ ต่างตื่นเต้นที่ได้เห็น เซน ธิว ปิ่นแก้ว คอยดูแลเด็กๆ อย่างใกล้ชิด ให้เล่นบริเวณที่น้ำตื้นๆ
"น้องหวีเองก็ได้" เอวานั่งอยู่บนสตูลหน้าโต๊ะเครื่องแป้งโดยมีคนตัวสูงยืนหวี
