"พี่เดลมารับครับ" เดลเดินเข้าไปหาร่างเพรียวที่เดินลงมาจากตึกเรียนพร้อมเพื่อนๆ เธอก็ทำเป็นไม่สนใจเสียงทุ้มๆของเขา เธอทำราวกับว่าเสียงของเขาเป็นเสียงนกเสียงกาที่เธอไม่ได้ให้ความสนใจ แล้วยังทำเป็นมองไม่เห็นเขาอีกด้วย ราวกับว่าเขาเป็นเพียงอากาศธาตุ
"พี่เดล สวัสดีค่ะ ไม่ได้เจอกันนานหล่อขึ้นเยอะเลยนะคะ" มีนทักทาย
"สวัสดีครับ น้องมีนก็สวยขึ้นจนพี่เดลจำแทบไม่ได้เลย" เอวามองเดลด้วยหางตาเมื่อได้ยินคำพูดหวานหูของเขาที่เอ่ยชมเพื่อนสนิทของตน
"พี่เดลนี่ปากหวานไม่เปลี่ยนเลยนะคะ" มีนยืนบิดไปบิดมาด้วยความเขินอาย
"ทำไมเห็นหน้าพี่เดลแล้วหัวใจมันสั่น หรือว่ากูจะเป็นโรคหัวใจวะพวกมึง" เอฟหันไปถามเพื่อนๆเสียงอ่อนระทวย
"เอฟไม่ได้เป็นโรคหัวใจหรอก แต่เอฟร่านเห็นผู้หล่อไม่ได้" แก้วว่า
"ปากคอเราะร้ายว่าเพื่อนนะแก้วศรี" เอฟหันไปตวัดสายตามองค้อนแก้วก่อนจะหันมายิ้มอย่างมีจริตจะก้านให้เดล
"กูกลับก่อนนะพวกมึง" เอวา
