เดลนอนกอดคนตัวเล็กจนเผลอหลับไป มารู้สึกตัวอีกทีก็เมื่อรู้สึกถึงเสียงเรียกพร้อมกับการสะกิดที่ไม่เบานัก
"เดล"
"อื้อออ" คนตัวโตขยับตัวเล็กน้อยเมื่อมีเสียงเรียกดังขึ้นแล้วค่อยๆ กะพริบตาสองสามครั้งเพื่อให้ตาปรับสภาพการรับแสง ก่อนจะลืมมันขึ้นเต็มที่มองคนในอ้อมกอดแล้วยิ้มพร้อมกับก้มลงหอมแก้มนวลเนียนเบาๆ ลืมเสียงเรียกนั้นไปเสียสนิท
"อรุณสวัสดิ์ครับที่รัก"
"อื้อออ" เดลมองคนในอ้อมกอดที่ขยับตัวมุดเข้าหาหน้าอกแกร่งเหมือนต้องการหลบเหลียกสิ่งรบกวน ทำให้เขาอดยิ้มไม่ได้ ไม่รู้ว่าทำไมยิ่งนานวันเขายิ่งรักผู้หญิงคนนี้ก็ไม่รู้
"จะลุกได้ยัง"
"อย่ากวนคนกำลังกล่อมเมีย" เดลสั่งเสียงเข้มโดยไม่ละสายตาไปจากใบหน้าสวยนั้น พร้อมยกมือขึ้นมาปัดปอยผมออกจากหน้าเมียรัก แล้วกดจมูกโด่งลงไปบนแก้มนุ่มๆ
"น้องตื่นได้แล้ว เช้าแล้วนะ" น้ำเสียงนุ่มทุ้มเอ่ยเรียกคนในอ้อนกอดเสียงหวาน แล้วหอมแก้มนุ่มไปอีกฟอดใหญ่
"เฮียขาน้องอยากน
