"ฮืออออออออ" เอวาร้องไห้อยู่ในอ้อมกอดของคนเป็นพ่อไม่หยุด สมองคิดไปต่างๆ นานาถ้ามีลูกเธอจะต้องทำยังไง จะเลี้ยงลูกได้ไหม หน้าท้องเธอจะลายไหม และที่สำคัญเขาจะเห่อลูกแล้วจะรักเธอน้อยลงไหม แต่มาคิดอีกทีว่าเธอพลาดท้องได้อย่างไร ก็เธอกินยาคุมกำเนินตลอด
"เอวาหยุดร้องไห้ได้แล้ว ร้องไห้อย่างกับผัวตาย" อาชิว่าน้องสาวที่นั่งร้องไห้มาเกือบครึ่งชั่วโมง ส่วนเดลก็อาเจียนจนเป็นลมไปอีกรอบ
"ไอ้ชาเย็น กูยังไม่ตาย" เดลลืมตาตื่นขึ้นมาพอดี
"ไอ้เสือดีขึ้นไหม" ธนรัชเข้ามาประคองลูกชายให้ลุกขึ้นนั่ง
"ดีขึ้นแล้วป๊า...น้อง" เดลตอบด้วยสีหน้าอิดโรย ก่อนจะอ้าแขนเรียกคนตัวเล็กที่ร้องไห้สะอื้นน้ำตานองหน้า
"เฮียเดลขา...อึก...น้องท้อง...ฮือออ" เอวาโผเข้าหาเดล นั่งบนตักแกร่ง แขนเรียวเล็กโอบรอบต้นคอของเขาไว้ ซุกหน้าเข้าซอกคอแกร่ง สะอึกสะอื้นไม่หยุด
"น้องดีใจจนร้องไห้เลยเหรอ หืม?" เดลถามด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน
"ปะ...เปล่า...
