ฝูหลินบีบต้นแขนของจินหรูแน่น ทั้งสายตาที่มองมาที่นางก็โกรธแค้น จนจินหรูถึงกับจุกในอก
“แล้วนางตายหรือไม่เล่า” นางเอ่ยถามออกมาอย่างไม่สะทกสะท้าน
“อาหรู!!! เพราะอันใดกัน” เขามองนางอย่างไม่เชื่อสายตา
“เพราะนางแย่งท่านไปจากข้าอย่างไรเล่า”
“อาอวี้ไม่เคยแย่งข้าไปจากเจ้า แต่เป็นเจ้าที่อยากจะเห็นนางทุกข์ใจ จนดึงนางเข้ามาอยู่ในเรื่องเลวร้ายเช่นนี้”
“หึ จ้าก็อยากจะเห็นว่าคุณหนูที่เพียบพร้อมอย่างนาง หากอยู่ใต้ฝ่าเท้าของข้าบางแล้วจะเป็นเช่นไร”
“นางทำอันใดให้เจ้ากัน ถึงได้ทำกับนางเช่นนี้”
“นางเกิดในตระกูลสูงศักดิ์ ทำสิ่งใดล้วนแต่มีคนห้อมล้อมเอาใจ ข้าที่เป็นสหายของนาง แต่ถูกปฏิบัติต่างกับนางราวฟ้ากับดิน ท่านว่าข้าควรจะแค้นใจหรือไม่”
“ไร้เหตุผลสิ้นดี!!! เพียงเพราะเจ้าอิจฉานางเช่นนั้นรึ” ฝูหลินมองสตรีที่เขาเคยรักอย่างปวดใจ
“ข้าคิดว่าหากนางแต่งเข้ามาวันเดียวกับข้า แต่ท่านเลือกที่จะเข้าหอกับข้า มันจ
