Celestine’s POV
“Celestine… Darling?” Napangiti ako nang mahimigan ko ang tila isang musika na humihele sa aking pandinig. Walang mas gaganda pa sa boses ni Scoth. “Celestine…” muling tawag nito sa’kin.
Marahan kong iminulat ang aking mga mata at ang gwapo nitong mukha ang aking unang nasilayan. Matamis ang ngiti nito na ibinibigay sa akin na para bang wala kaming pinagdaanan na mga problema.
“Scoth…” I mumbled.
Hinawakan niya ang kamay ko at dinala iyon sa kanyang bibig. “You need to wake up now, Darling… baka magkasakit ka pa.” He said sweetly. Muli akong napangiti.
“I’m perfectly fine, here... with you.”
Mapait itong ngumiti habang marahan na umiiling. “You’re not belong here, our child is waiting for you to come back.”
Mabilis akong umiling kasabay ng pagragasa ng mga luh
