วันต่อมา หลังจากที่สอนเสร็จแล้วผมก็บอกให้เธอกลับไปก่อนเพราะมีประชุมกับผู้บริหารต่อ การหารือกินเวลาเยอะพอสมควรจนตอนนี้ก็เกือบจะทุ่มนึงแล้วและพอกลับมาถึงก็พบว่ามีแขกคนสำคัญรออยู่
“ กลับมาแล้วหรอธาดา นี่ลูกปล่อยให้น้องรออยู่ห้องคนเดียวแบบนี้บ่อยหรือเปล่า ”
ยังไม่ทันจะได้ถอดรองเท้าคุณแม่ก็บ่นใส่หูก่อนแล้ว ส่วนคุณปู่ท่านนั่งจิบกาแฟอยู่กับหลานสะใภ้คนโปรดตรงระเบียงห้อง
“ เปล่าครับ พอดีวันนี้มีประชุมสำคัญเลยกลับช้า ”
ผมตอบด้วยความใจเย็นก่อนจะเอาสูทกับกระเป๋าเอกสารเข้าไปเก็บไว้ในห้อง กลับออกมาอีกทีคุณปู่กับอีกคนก็นั่งอยู่พร้อมหน้ากัน
“ นั่งลงสิ ฉันมีเรื่องจะคุยกับแก ”
แค่ประโยคแรกคุณปู่ก็ทำเสียงเข้มสีหน้าจริงจัง คราวนี้จะหาเรื่องยุ่งยากอะไรมาอีกผมอีกนะ ผมขยับเนคไนเล็กน้อยก่อนจะเดินไปนั่งลงข้างๆกับภรรยาแสนงอน
“ คุณปู่มีเรื่องอะไรจะคุยกับผมหรอครับ ”
“ คุณพ่อไม่ต้องค่ะเดี๋ยวหนูจัดการเอง คื
