อยู่ๆสีหน้าพี่ธาดาก็จริงจังขึ้นมา
“ มีอะไรหรอคะ ”
คนตรงหน้าดูท่าทางกระอักกระอ่วนก่อนจะพูดเรื่องที่ฉันเองก็พึ่งจะนึกขึ้นได้เหมือนกัน
“ คือว่า…เมื่อคืนตอนที่พี่….เสร็จครั้งแรกพี่ไม่ได้ป้องกันแล้วพี่…... พี่ก็…..ปล่อยไว้ข้างใน ”
ทุกประโยคพี่ธาดาพูดออกมาอย่างยากลำบากแต่ที่จริงเรื่องนี้ฉันก็มีส่วนผิดเพราะฉันจำได้ลางๆว่าคนที่ขอไม่ให้ป้องกันก็คือฉันเอง ตอนนั้นทำไมถึงขอเรื่องแบบนั้นออกไปได้นะ
โอ๊ยยย!! อยากจะทึ้งหัวตัวเองจริงๆ ฉันพูดแบบนั้นออกไปได้ยังไง
“ ถึงครั้งต่อๆมาพี่จะปล่อยออกมาข้างนอกแต่วิธีนี้บวกกับครั้งแรกที่ปล่อยข้างในมันมีโอกาสสูงมากที่เราจะตั้งครรภ์แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะป้องกันไม่ได้เพียงแต่พี่ไม่แน่ใจว่า…..เราจะเห็นด้วยหรือเปล่าแล้วการแก้ปัญหาแบบนี้มันก็ยังมีความเสี่ยงสูงที่จะเกิดความผิดพลาด ”
พอฟังจนจบฉันรู้สึกเหมือนกำลังอยู่ต่อหน้าหมอผู้เชี่ยวชาญเพียงแต่ว่าเป็นคุณหมอที่ออกจะเกรง
