ชั่วโมงต่อมา_
"กับข้าวฝีมือคุณน้าอร่อยเหมือนเดิมนะครับ" ปราณเอ่ยบอกผ่านน้ำเสียงโทนอบอุ่น ขณะนั่งโต๊ะรับประทานอาหารช่วงค่ำ
แต่ที่น่าแปลกใจไม่รู้ว่าทำไมมาเฟียหนุ่มถึงไม่ยอมกลับบ้านสักที แถมยังปล่อยให้สัตว์ดุร้ายเดินเพ่นพ่านบนห้องของนามิ
"มากินทั้งเช้าทั้งเย็นก็ได้นะ น้าจะทำไว้รอ"
"......" หางตาคมชำเลืองมองราวสมเพช ยืนมองจากข้างนอกบ้านเข้ามาด้านใน
"นายจะให้เจไดอยู่ที่นี่ต่อเหรอครับ ดูพวกเขาไม่ค่อยต้อนรับมันเลย" ดั๊มพ์บอก เพราะเขาเองยังรู้สึกผูกพันกับมันด้วย
"อะไรที่ทำให้เจไดรำคาญ ก็ให้มันกินไปเลย" มือหนาก่นหักมวนบุหรี่ในมือจนเหลือครึ่งท่อน ก่อนโยนมันทิ้งแล้วเหยียบให้แหลกลานใส่ต้นไม้บริเวณนั้น
"คุณ! กลับได้แล้วค่ะ ฉันจะเอาเจไดขึ้นไปนอนแล้ว" เธอเดินออกมาดูแลแขกที่ไม่ได้ต้อนรับ เพราะไม่อยากเสียมารยาทให้มารดาเห็นเท่าไหร่นัก
"ทีมันยังหน้าด้านอยู่" โครงหน้าคมเอียงบอก ไปทางในบ้านตรงโต
