PRINCE ZION'S MATE (Completed)

Chapter 1

                          When Lovely wokes up. She did her morning routine, she take a bath and cook her breakfast ... she's not good in cooking but she know to cook some simple meal. Her late father is the cook in their house. Ito lagi ang nagluluto para sa kanya kahit pagod pa ito sa trabaho. Pagkatapos niyang kumain at agad niyang hinugasan ang pinagkainan. She went to her room and get her key. Sinulyapan niya muna ang hitsura sa salamin bago siya lumabas ng condo. Nang makarating siya sa parking lot, sumakay kaagad siya sa big bike niya at isinuot ang helmet.

Malakas na hangin ang tumatama sa kanya habang nagpapatakbo siya. Lovely smiled to herself. This is what she wants. Wind. Hindi niya alam pero gusto niyang palagi siyang nahahanginan kaya mas gusto niyang palaging naka motor kaysa sumakay ng kotse.

When she reach her destination,their Headquarters. She parked her big bike at the parking lot,took off her helmet and entered the building. Binati naman siya ng mga kapwa niya agent na nakakasalubong niya.

"Kanina ka pa hinihintay ni Boss." Sabi ng secretary ng Boss nila nang makarating siya sa labas ng opisina nito.

"Wow, he's early." Aniya.

Nagkibit ng balikat ang sekretarya at bumalik ito sa ginagawa habang siya ay kumatok sa opisina ng Boss niya bago siya pumasok.

Nadatnan niyang nandoon si Agent Ryan. Katatapos lang ng misyon nila kahapon and their boss promise that they will have vacation after the mission. Care off sa boss niya ang lahat ng expenses. Ang bait 'no?

"Morning, Love." Bati sa kanya ni Agent Ryan.

Inilingan niya ito. "I told you, Agent Ryan, stop call me 'love'. Dalawang tao lang ang pwedeng tumawag sa akin ng ganyan at wala na ang isa..." Her father. "At ang pangalawa ay ang lalaking mamahalin ko." Aniya.

"Ouch!" Kunwaring nasasaktan saad ng Boss nila.

"Morning, Boss J." Bati niya.

Her Boss name is Jasper Collins. A half-Filipino and half-American. He's now nearing fifty. Mabait ito at approachable.

Boss J chuckled then shook his head. "Tigilan mo na kasi si Lovely, Agent Ryan, dahil hindi lalaki ang tipo niyan."

Lumaki ang mata ng Agent. "What? You're a lesbian." Gulat nitong sabi.

She chuckled. "Yes." She lied. Sabi niya lang 'yun para tigilan siya nito. Alam niyang gusto siya ng binata dahil minsan nitong sinabi na gusto siya nito but he's a playboy. Marami na ang napaiyak nitong babae kaya ayaw niya dito. Well,wala naman siyang naramdaman na pagkagusto sa binata. And they're friends and still friends in the future.

"Bata pa lang ay babae na ang gusto ni Lovely, Ryan." Ani ng Boss nila. He look knowingly at her. Pasimple niya lang itong tinanguan.

Napailing si Agent Ryan. "Kaya naman pala palagi akong basted sa'yo."

Nagkibit siya ng balikat dahil sa sinabi  nito at pabagsak na umupo sa sofa.

"Our mission is done, Boss J. Now it's time for you to do your promise." Nginitian niya ito.

"I know." Sabi ng Boss nila at kumuha ng dalawang cheque at sinulatan. "Here's your cheque. Sapat naman na siguro ang amount para sa isang buwan niyong bakasyon."

Kinuha ni Agent Ryan ang dalawang  cheque  at ibinigay sa kanya ang isa. Tinignan niya ang amount.

"Thank you, Boss." Aniya.

"No problem."

"Now, it's time to party." Sabi ni Agent Ryan na malaki ang ngisi.

Napailing siya. "Don't tell me you'll spend your cash in the club, drinking and many other stuff that men would do." Aniya.

"Magpapakalasing ako ngayon dahil nalaman kong lesbian ka." Tumayo na ito at nagpaalam bago lumabas.

Pareho silang natawa ng Boss niya at  napailing.

"So," pinagsiklop ng Boss niya ang kamay nito. "saan ka magbabakasyon?"

She shrugged her shoulder. "I don't have any idea where to go for this vacation, Boss. Any suggestion?"

Umiling ang Boss niya. "Don't know too."

She sighed. "I actually don't like to have a vacation, Boss."

Napailing ang Boss niya. "Bakit hindi ka na lang mag joy ride? Pumunta ka sa La Union, Pangasinan or whatever place that can unwind you."

Sumandal siya sa sofa na kinauupuan niya. She chuckled a little. "Malapit sa dagat ang dalawang lugar na binanggit mo, Boss."

Her Boss shrug both of his shoulders. "I love the sea."

Napangiti na lang siya at tumayo.

"Aalis na po ako, Boss. See you next month."

"Yeah, next month." Sabi ng Boss niya.

Lumabas siya ng opisina nito. Habang naglalakad palabas ng HQ ay nakasalubong niya ang isang security guard na may dalang bouquet ng bulaklak. Nagtaka siya nang humarang ito sa daraanan niya.

"Bakit po?" Tanong niya.

"Delivery para sa'yo, Agent Love."

Lovely blinked. "P-para sa akin? Kanino galing?"

"Hindi ko alam, Agent Love." At ibinigay nito ang bulaklak sa kanya.

She blew a loud breath. "Kanino ka naman kaya galing?" Aniya habang nakatingin sa bulaklak.

For the first time in her life, nakatanggap siya ng bulaklak. Misteryoso nga lang kung saan nanggaling. Napailing siya.

She looked at the card that was attached on the flowers and it says, 'good morning, Love'. But she don't know reason, her heart starting to beats fast. What the hell was that? Tinignan niya ang bulaklak. Dahan-dahan niyang inilapit ang ilong sa bulaklak at naamoy niya ang isang pamilyar na amoy. She can smell the flower but there's another scent that she inhaled. A pleasant scent, parang pabango ito ng lalaki.

Kaya imbes na lumabas siya ng HQ ay dumeretso siya sa sariling opisina. Inilapag niya ang bulaklak sa table niya at umupo siya sa swivel chair.

Nasulyapan niya ang picture niya kasama ang ama na nakapatong sa ibabaw ng mesa niya. Kinuha niya ito at tinitigan ang larawan. Kumunot ang nuo niya dahil may iba siyang nakikita sa salamin ng picture frame. Itinaas niya ang hawak na frame at nakita niyang parang may nakatayo sa likuran niya pero pagtingin njya ay wala naman.

Hindi siya naniniwala sa mga maligno, lobo o anumang kababalaghan. Lumaki siya na hindi nag e-exist sa kanya ang mga'yan. Para sa kanya ay isa lamang ang mga itong kathang isip ng tao. Pero...muli niyang tinignan ang salamin ng picture frame.

Napailing siya.

Tumayo siya at lumabas ng opisina.

She wants to go home. Parang gusto niyang matulog buong maghapon. Pakiramdam niya ay biglang bumigat ang katawan niya.

She needs to rest.

                            Ang sabi ng mga kapatid ni Prince Zion sa kanya ay siya daw ang pinakamalakas sa kanila dahil hangin ang kapangyarihan niya. He can be invisible and hipnotize if he want. Pero iniisip niya sana ay naging normal na lobo na lang siya at walang kapangyarihan. There are times that he can't control his power. Bigla na lang itong lalabas lalo na kapag galit siya. But there times that he was thankful for his power because he can do something that human can't do. Just like now, he's following his mate and he was invisible. Nang makita niya at malaman na ito ang mate niya ay sinubaybayan niya ito kaya nalaman niyang isa itong secret agent and how dangerous her work is.

Pinagmasdan niya ang mate niya na nakasandal sa dingding ng elevator at nakapikit ang mata. Napailing siya. Para siyang multo dahil naging hangin siya at hindi siya nito nakikita.

His mate was tall and sexy. Maganda ang kurba ng katawan nito at halatang natural 'yun. She have long eyelashes,pointed nose and kissable lips. Napalunok si Zion nang magawi ang mata niya sa labi nito. He was tempt to kiss her.

Lovely...

Zion smiled. Bagay sa mate niya ang pangalan nito. Nang tumigil ang elevator at bumukas 'yun. Kaagad na lumabas si Lovely at sinundan niya ito. Pumasok ito sa isang pinto.

Napangiwi siya. Ito ang ikalawang beses na pumasok siya sa condo ng dalaga. Hindi niya sinasadya noong una siyang pumasok. He saw her, just wearing underwears,kaya ang ginawa niya ay kinumutan niya ito at umalis na siya bago pa siya matukso.

Nang makitang pumasok ang dalaga sa kwarto nito ay umalis na siya. Bumalik siya sa tinutuluyan. Zion dropped himself on the sofa. When his phone rang.

Tinignan niya kung sino ang tumatawag at nakita niyang ang kanyang ama ang tumatawag.

"Hello, Dad."

"Andrew Zion Donovan ... kailangan ko ba talagang ipaalala sa'yo na kahit minsan ay tumawag ka naman."

Napangiwi siya. "Sorry, Dad."

"Bumalik na si Zeus at Zane, anak. Umuwi ka na rin."

Agad na pumasok sa isipan niya si Lovely. "I can't, Dad. I'm sorry."

"Prince Zion, what the hell are you talking about?"

"Dad," he sighed. "May importante po akong ginagawa ngayon. Pwede po bang bigyan niyo pa ako ng limang buwan bago ako bumalik diyan?" Hirit niya.

"Gaano kaimportante ang ginagawa mo?"

"Mas importante kaysa sa buhay ko, Dad."

Narinig niya ang malalim na buntong-hininga ng ama. "Okay, if you say so. Five months then."

"Thank you, Dad."

"Just be careful."

"I will. Say hi to mommy for me, Dad."

His father just hummed in response and ended the call.

Nasulyapan niya ang flower vase na nakapatong sa center table. A smiled appeared on his lips. Sigurado siyang nagustuhan ng dalaga ang bulaklak na binigay niya para rito.