“เธออายุยี่สิบแล้ว กำลังจะยี่สิบเอ็ดในอีกไม่กี่เดือนข้างหน้า ตอนนี้เธอมีลูกสาวหนึ่งคนแล้วนะรู้ไหม” เขาบอกเธอเสียงละมุน กดปลายจมูกหอมแก้มนวลเบาๆ อย่างแสนรัก
หลินหลินหน้าร้อนผ่าว ก้มหน้างุดกับแผงอกหนาของคนเป็นสามี ทั้งอายทั้งตกใจที่รู้ว่าตัวเองมีลูกตั้งแต่อายุยังน้อย นี่เธอคงแต่งงานกับเขาตั้งแต่ยังเรียนไม่จบมหาวิทยาลัยหรือเนี่ย หญิงสาวอดแปลกใจไม่ได้
“แล้วลูกอยู่ที่ไหนคะ ฉันอยากเห็นลูกของเราค่ะ” เธอถามเขาอย่างอยากรู้
“ลูกเพิ่งคลอดเมื่อวาน แกยังไม่ค่อยแข็งแรง หมอเลยให้อยู่ในตู้อบก่อน แผลของเธอคือแผลผ่าคลอด เจ็บหรือเปล่าคนดี” เขาถามเสียงนุ่มนวล
“ไม่ค่อยเจ็บเท่าไหร่ค่ะ” หลินหลินส่ายหน้า ดวงตาคู่สวยสบตาเขาอย่างเอียงอาย
“ขอโทษนะที่ฉันทำให้เธอเป็นแบบนี้”
หลี่เจิ้งยิ้มบางๆ ขณะแตะจุมพิตบนหน้าผากมนแผ่วๆ มือหนาลูบศีรษะน้อยอย่างเอ็นดู กิริยาของหลินหลินยามนี้เหมือนเด็กสาวไร้เดียงสาเมื่อสี่ปีก่อน เ
